3 November 2016

Een dag die ik niet meer zo snel zal gaan vergeten. Wat al best een drukke dag wasis een gigantisch mooie dag geworden. Gisteravond nog even met Inge op de app gezellig gekletst en vroeg me of ik al wat gehoord had. Nou nee... nog niet dus. Joh gewoon bellen, kan geen kwaad. Wel warm houden hoor. En zo geschiedde. Ik vanmorgen aan de pfone. Één wachtende voor u... ja er werd opgenomen, kan ik u helpen? Ja was even benieuwd? Nou zegt ze, ik heb een afspraak staan op 15 december op half negen voor u en kom nuchter, want we gaan ook bloed prikken en dergelijke. Ik was even stil en begon toch wel beseffen wat ze zij.... eerder dan ik dacht, want had al in gedachten dat het pas in januari zou beginnen en aan de andere kant hoopte ik dat het snel zou komen. Nou jaaaaaa wat heeeerlijk ik mag mijn transitie in en mag dan eindelijk aan de hormonen en alles daar omheen. Wat een fijn gevoel is dat en een prettige serene rust geeft dat. Dat je weet dat je eindelijk kan zijn wie je werkelijk bent. Nu ga ik ook daadwerkelijk aan de buitenkant veranderen en niet meer die ..... zijn officieel mijn naam mogen veranderen en alles achter me laten. Uiteraard blijven de herinneringen bij en dat mag. Toch blijven veel dingen onder de aandacht, want voor een paar mensen blijf ik vechten om in mijn te laten blijven.
Tjee, wat een fijn gevoel en ik kan het blijven zeggen. Ik mag verder en door elke dag een streep doorheen tot aan de dag dat ik voor het Vumc Amsterdam sta en naar binnen ga. Ik neem de hele dag vrijaf en misschien de middag ervoor ook. Dan ben ik niet meer te stoppen en dat hoeft ook niet...
Hmmm eigenlijk kan ik niet meer stoppen en moet maar door... en weet je? Het maakt niet uit kom maar ik ben ooh zooo blij..... en wereld kan nu om mij heen neerstorten en zal het niet eens merken. Kreeg vanavond bij kruidvat nog een compliment van een dame. Je ziet er prachtig uit ten aanzien van andere die ik kan. Hoe mooi is dat dan? Zo krijg je wel vleugels. Hihihihi
Nou word vervolgd

Liefs Vicky 💋💋💋