Het jaar 2017 ruilen voor 2018

Ja en dan is dit de laatste dag van het jaar. Best wel weer snel voorbij gegaan. Een heerlijk jaar dat ik mensen mag ontmoeten en met een fijn gevoel gesprekken mag voeren over van als en nog wat zonder maar één ongewenste blik, gewoon zoals het hoort. Dit jaar vier gesprekken gevoerd met mijn psycholoog waar je gewoon ontzettend blij van wordt. Het feit dat hij achterover geleund op de stoel zit stel mij erg op mijn gemak. In het laatste gespekt al alles had ingevuld en doorgestuurd had naar de plastische chirurgie zegde al genoeg. Bij de controles bij de assistenten gaan ook goed en ga er tevreden vandaan. Alles geregeld voor mijn aankomende operatie en wanneer ik een datum weet kan ik de laatste dingen gaan regelen. Dat ik mijn dochter vaker ga zien is een mooi teken hoe zij zich voelt naar mij toe. Dat mijn zoon dit jaar goed bezig is in zijn ontwikkeling stemt zeker goed. Natuurlijk Mandy ook niet te vergeten. Niet te vergeten dat moeders er ook voor hun is. Ben ontzettend blij met mijn vrienden die ik nu heb. Even een belletje of op de app. We gaan bij elkaar langs als het kan uiteraard. Ook zijn er mindere dingen dat ik sommige personen niet meer zie en voor sommige ga ik nog eens aan. Verder is dat mijn keuze ook en heb daar vrede mee. Je kan niet met iedereen omgaan zoals zij of ik dat wil, dan is de keuze snel gemaakt.
Vorig jaar oktober heb ik mijn hardlopen weer opgepakt en super blij dat ik dat gedaan heb. Komt nog bij dat ik ook de halve marathon van Haarlem wilde lopen en samen met Richard volbracht en zo blij. Geniet er nu nog van. Totaal vanaf oktober 905km gelopen en dit jaar 827km. Wauw nooit gedacht. Nu nog de 30km lopen voordat ik mijn operatie heb. Maar dat komt goed, geloof me.

Wat komt er komend jaar? Iig hardlopen en een groepsgesprek waarbij ook nog controle is voor bekkenbodem en genitaal schoon is. Als dat oké is kom ik op de wachtlijst terecht. Wel gek een wachtlijst ..... 8 weken is dat nu. Hoop straks niet ineens langer. Je kan beter gelijk een afspraak inplannen. Je weet wel wie wel in aanmerking komt en wie niet dacht ik zo maar. Nou ja dat zijn de voorwaarde van het genderteam. Na de operatie is het alleen maar herstellen, herstellen en herstellen. Ben benieuwd hoelang ik daar over ga doen. Ik zie wel. Komt goed zeg ik dan maar.

Nu ga ik genieten van de laatste avond van het jaar en op naar het nieuwe.

Fijne jaarwisseling en een super 2018

Liefs Vicky 👄👄👄

Vandaag 15 December een jaar verder

Ja geweldig ik ben een jaar verder. En nu? Nou gewoon verder gaan met ademen en genieten wat er nog gaat komen. Volgende week mijn laatste gesprek met mijn psycholoog en wellicht nog een afspraak ergens in 2018 nog eens. Krijg dan ook mijn verwijzing naar de plastische chirurgie om verder traject af te ronden. De operatie is het laatste deel om mij 100% vrouw te voelen. Dan kan ik nog meer genieten van het leven en niet meer beperkt te zijn. Wil toch ook gewoon naar een sauna en dat ik ook in een Turks stoombad kan gaan en zo. Komende weken nog een aantal afspraken zoals kijken naar een nieuw kapsel en controle bekken bodem bij mijn eigen therapeute. In ieder geval een afspraak elektrisch epileren en ook de combi laseren/epileren en dan moet jet genoeg zijn als ik zo beneden kijk. Laat haar ook kritisch kijken en hoor het wel en anders nog een keer extra.

Wat ik gemerkt heb het afgelopen jaar is dat je zelf echt het initiatief moet tonen en niet in afwachting moet gaan zitten. Zelf initiatief nemen vinden ze maar al te goed merk ik, want jij wilt dit en niet de psycholoog en artsen met assistenten. Zolang jij je laat horen en ik zeg niet dat het bij elke arts zo is merken ze wel hoe je erin staat. Natuurlijk heeft de arts het laatste woord, zo is dat gewoon, maar laat je wel horen. Ik vond dat mijn gesprekken best soepel gingen, alleen bij het laatste gesprek op 20 oktober niet. Oeh best pissig en mijn psycholoog gemaild en hij heeft het goed opgelost wat hij beloofd had. Nu maar afwachten of het geholpen heb en merk het volgende week vrijdag.

15 december is ook mijn verjaardag geworden en erg blij dat ik dit gedaan heb. Past beter bij mijn gevoel en zondag vier ik mijn verjaardag dus, maar eerst morgen een avondje genieten van de voorstelling van Mandy met al haar dans girls en boys. Het is heel jammer dat goede vrienden van mij er niet bij kunnen zijn, maar gezondheid gaat boven alles en denk aan ze. Mijn hart is bij hun.

Gaat het altijd zo goed met mij? Nee hoor niet altijd en op zijn tijd ook een gesprek nodig met een psycholoog bij mij in de buurt, mag je vest weten dat mijn hoofd ook wel behoorlijk vol kan zitten en krijg dat niet alleen weg met hardlopen. Dus met een goed, maar heftig gesprek gaat zeker weer goed komen. Gelukkig koppelt ze keihard de waarheid terug en zet mij weer met beide voeten op de grond. Thuis kan ik tegen de muur praten, maar die zegt niks terug 😂😂😂.

Liefs Vicky 👄👄👄

Nog twee weken

Ik ben echt aan het aftellen, wauw dat is toch wel snel gegaan eigenlijk. Het eerste half jaar is rap gegaan, maar achteraf gaat het rapper dan je zelf denkt. Je denkt er wel bij na en dan denk tjee nog zo lang? Nu nog maar twee weken..... nou 13 dagen nog eigenlijk. Er is best een hoop voorbij gekomen en er komt nog een hoop erna. Ik kijk er onwijs naar uit, naar de 15e. Ik heb deze dag gedoopt als mijn verjaardag. De dag dat ik geboren ben dat blijft omdat daar heel veel mee gemoeid gaat qua registratie en andere dingen. Ik zou mijn verjaardag gaan vieren op de 16e, maar dan heeft mijn dochter een dansuitvoering en dat laat ik echt niet schieten dus dan doe ik het de 17e. Wordt natuurlijk een weekend om niet te vergeten. Een week later zit bij mijn psycholoog voor het twaalf maanden  gesprek. Dan krijg ik ook de verwijzing naar de plastische chirurgie en dan het laatste gedeelte van mijn transitie. Ben er echt aan toe en laat niet over mijn heen lopen als zij het uit willen stellen in wat voor vorm dan ook. Ik heb mijn eigen fysiotherapeut die controleert of mijn bekken oké is. Tussen kerst en oud en nieuw nog elektrisch geëpileerd worden en in januari nog weer laseren met epileren. Dat moet wel genoeg zijn als ik nu kijk. De laatste week van het jaar lekker vrij en de laatste dingen aanschaffen en regelen dat als ik thuis kom van mijn operatie niets meer hoef te doen. Tot die tijd lekken nog sporten en kijken of dat ik nog de 30km aantikken kan. Verder vooral genieten van alles om mij heen.
Gisteravond een gezellig avondje gehad samen met Nathalie en Dion en haar moeder met hun vrienden die ik ook wel beschouw als vrienden. Hele leuke avond een leuk dobbelspel gedaan en een hele stapel cadeaus die we zelf gekocht hadden. Uiteindelijk blijft er natuurlijk geen cadeau meer op tafel en ieder heeft wel of geen cadeau. Gelukkig iedereen bedeeld en leuke spulletjes. Tussendoor natuurlijk lekker kletsen en wat drinken en hapjes erbij. Hebben we het over alles en nog wat en krijg het mooiste cadeau van de avond dat de lady in kwestie zegt dat ze dacht dat ik een biologische vrouw ben ❤, ze had wel mij horen praten, maar geen link gelegd. Wauw dat willen we allemaal horen. Was toch wel stil met deze vraag. Wilde niet echt deze avond over mij persoontje hebben en gewoon genieten van de avond, maar weet eigenlijk al dat het niet lukt. Nou ja ben erg blij met wat er op mij af komt en gezegd wordt. Mijn lieve vriendin weer gezien en heel fijn hoe we contact hebben.
Verder lekker oefeningen doen voor mijn stem en nu ook met een slangetje in een flesje water oefenen. Best wel grappig en in het begin er niks uit krijgen, maar ni gaat het goed. Ook de woordjes en zinnen blijven oefenen. Heb daar niet altijd zin in, maar het meeste van de tijd wel. Ben te moe ervoor op sommige dagen, maar daar komen we ook wel weer overheen. Slaap de afgelopen dagen weer beter gelukkig.

Liefs Vicky 👄👄👄


 .

Fases in je leven

Fases dat heeft iedereen en op zijn eigen manier. Je hebt je baby tijd en je tijd dat je leert lopen en praten. Je gaat naar de kleuterschool en later naar de lagere school. Dan kom je in je pubertijd en je zit op de middelbare school. Je kan er op verschillende manieren doorheen lopen. Dan krijg je de leeftijd van huisje boompje beestje. Leuk en je loopt zo met iedereen mee. Hoe leuk is dat...... Dan kom je in een fase waar je al jaren mee worstelt. Het gaat niet zoals iedereen had verwacht en je gaat je eigen weg. Tocht heb je in de fase huisje boompje beestje meer jezelf ontdekt wie je eigenlijk bent en terug kijkend naar vroeger weet je het al heel lang. Spiegelbeeld in je vakantie toen ik 16 jaar was en ook al veel eerder. Iedereen heeft zichzelf ontdekt en ieder op z'n manier. Dan komt een fase dat je ook naar buiten wil en meer dan dat. Voor jou is het al duidelijk, maar dan zijn nog andere mensen die zich ermee willen bemoeien. Als die jou de erkenning geven kan je een jaar lang hun fase door brengen. Ik was er al eerder mee begonnen, maar daar hebben hun geen boodschap aan. Een fase van een jaar en vier gesprekken en controles hoe het gaat met je en hoe je je voelt. Ze weten allang hoe je voelt en toch willen ze dat je het een jaar uit zingen. Om je een jaar lang in real-life fase te laten leven heeft te maken dat je laat zien wat je graag wil, maar dat weet je allang. Je real-life fase kan rap gaan en hoe jij hierin staat. Mijn real-life fase gaat super snel al zeg ik het zelf. Het jaar is bijna voorbij en dan de laatste fase. Dit lijkt dat dit een eeuw duurt al ben ik er bijna. Wachten duurt altijd lang en dan moet je zelf de afwisseling opzoeken. Doordeweeks werk ik vijf dagen. Dat gaat zo voorbij. Twee keer in de week 's avonds hardlopen en één keer in het weekend. Ik doe één dag voor mezelf leuke dingen, ga er op uit of op visite en de andere dag lekker lui zijn, maar wel je huishoudelijke taken doen. In de laatste fase kan je bij de chirurg terecht en helpt je met je laatste wens. Of je wilt dat niet, dat kan en je eigen keuze. Voor mij is het duidelijk, de laatste fase is wat ik wil. Ik wil me overal kunnen bewegen zonder erbij na te denken, kan dat wel? Nee gewoon ongedwongen op strand of waar dan ook. Eindelijk wat shirts wat korter of leuke strakker jurkjes waar je nergens rekening mee hoeft te houden. Dan heb je de allerlaatste fase, dat heet GENIETEN, GENIETEN EN NOG EENS GENIETEN. Nog meer dan ik nu al doe. Kijken wat er verder op je pad komt. Ik kan al genieten van de kleine dingen en als er iets moois komt dan zien we wel verder. Wat ik wil is eenvoudig leven en heb niet veel nodig. Ik ben blij met mijn vrienden, familie die ik nog heb en mijn kids.

#aftellennaardelaatstefase ❤

Liefs Vicky 👄👄👄

Doelen die nog komen en verder

Wat is er mooier als je je doelen wil nastreven? Eén van mijn doelen is terug te gaan naar de receptie waar ik graag met mensen in contact blijf. Helpen om hun auto weer tiptop op de weg te krijgen en tevreden de deur uit gaan. Maar voorlopig zit ik op de klantenservice op mijn plek om te groeien en mijn transitie rustig door te lopen en ook naar mijn grote volgende stap. Daarna gaan we zien hoe het verder loopt. Ik heb fijne collega's om mij heen en daar is ook wat voor te zeggen. Ook al begin ik nu wel over bepaalde dingen te balen ga ik ze terug koppen. Ben met sommige dingen niet mee eens dus kom maar op. Een ander doel is om een wending te geven aan iets totaal anders en ben daar heel druk mee bezig om te bepalen of dat wel iets voor mij is. Deze beslissing heeft wel een grote invloed voor de toekomst. Ik ga daar nog niet veel over zeggen, later daar meer over. En wellicht laat ik het varen, want het kan ook nadelig zijn. Over mijn grootste doel ben ik nu wel uit. Buiten dat ik nu train voor de 30km en wil dat nog halen voor DE operatie en ben ik van plan om toch een marathon te gaan lopen. Gewoon hier in Nederland. Het wordt Rotterdam of Amsterdam. Het liefst Rotterdam, want dat vindt ik de mooiste route. Misschien nog in de toekomst Berlijn als revanche, want ik heb mij daar totaal op verkeken en verkeerd getraind. Waarom eerst de 30km? Omdat het de omslag punt is om door te gaan of gewoon te stoppen. Je kan meer als je deze afstand goed kan lopen.  Vandaag gekeken naar de marathon van New York, wauw wat gaaf is dat om te zien. Genoeg doelen voor mij.

En verder? Ja gaat top en ook ik heb wel eens van die dagen waar je toch met dingen geconfronteerd wordt. Bijvoorbeeld  zag ik een heel leuk jurkje.... tja en dan kijk je in de spiegel moet je toch even wachten tot na de operatie. Dat was gisteren en was die dag ook niet spraakzaam. Ben blij met alles, maar er is wel iemand die ik mis in mijn leven en dat is wel een dingetje. Komt in de toekomst wel, maar toch..... ik weet het, geduld is een schone zaak en fijn dat mijn dochter mij toelaat in haar leven. Daar put ik dan weer kracht uit. Ik ga dan ook verder niet zielig doen, maar wilde dit even kwijt.

De donkere dagen zijn er weer en de kerst komt er weer aan. Zijn leuke dagen en ga wel zien wat ik ga doen. Wil ik gezelschap of alleen zijn. Ga ik er op uit of niet. Ik kan ook genieten als ik alleen ben. In ieder geval ben ik vrij na kerst en heb dan ook mijn laatste gesprek gehad met mijn psycholoog en mij benieuwen hoe het daarna gaat. Eén ding is zeker 2018 wordt een mooi jaar.

Liefs Vicky 👄👄👄

Derde gesprek van mijn transitie

Vandaag mijn derde gesprekken gehad in het vumc Amsterdam. Het begon bij de assistente interne verpleging omtrent mijn lichamelijk gestel en hormonen en alles daaromheen. Ze vroeg hoe het ging en of er nog iets is. Nee niks en alles gaat goed, maar wil wel iets meer boezem hebben. Ze antwoorde dat als ik cub a had het niet meer zou worden. Nou lekker dan...  bloeddruk en gewicht en zo waren goed dus dik tevreden. Daarna afspraak met mijn psycholoog en ook gesproken hoe het gaat. Over borstvergroting kreeg ik het advies om even te wachten tot volgend jaar. Het zou gesubsidieerd kunnen worden. Ik blij en dat zou ik wel willen. Iig naar een cub B daar voel ik mij wel beter in. Uiteraard ook de volgende stap die komt en hij weet wat ik wil en dat is fijn. Volgende week heeft hij gesprekken met het genderteam en wil mij vrij snel in het volgende traject inplannen en mij benieuwen. Ik vindt het erg fijn dat alles bespreekbaar is bij hem. Had ook te horen gekregen dat ik pas in februari een gesprek zou krijgen, nou echt niet. Onze gesprek is op 22 december laat in de middag en maakt mij niet uit. Ik zou hem wel een knuffel willen geven😏. Als dat maar staat. Ik hoop na volgende week nog te horen wat er besproken is en anders waag ik er een email aan. Daarna weer wachten op mijn laatste gesprek. Er lag een leuk boek op tafel en blader hem door. Komt een oudere dame binnen en zag dat het mevr. Hali is, een klant bij Motorhuis Heemskerk. Ik zeg haar gedag en wederzijds en glimlach. Tot een praatje komt het niet, want ze wordt al geroepen. Toen werd ik weer geroepen. De verlenging van de laser behandeling wordt geschreven en ze wil mij even zien. Ze is dik tevreden over het resultaat en dat is heel positief en ben er bijna. Ze zegde dat ik februari weer gezien gaat worden en dan in juni de grote dag is. Nou wat denk jezelf? Dus eigenlijk wel met een heel goed gevoel ga ik weg en op naar de laatste weken. Op weg naar huis langs de huisarts om bloed te laten prikken in het ziekenhuis. Controle op lyme, want ben drie maanden geleden gestoken door drie teeken. Ben daar niet gerust op. En ben benieuwd hoe dat uitpakt. Onderweg kwam ik Sandra de buuf tegen en even bij gekletst. Of het zo moet zijn kom ik bij het bloedprikken bij een leuke vrouw en gezellig aan de praat over koetjes en kalfjes en had al een mooi gevoel bij haar. Is zij erachter gekomen dat ze bi is en wel getrouwd en één dochter. Zegt ze ook dat helemaal klaar is met haar vrouwelijkheid en dat ze er het liefst kwijt wil. Ik zeg ruilen en schieten alle bij in een lachbui. Nou ja dan moet er ook nog bloed geprikt worden.... en wel gelukt. Geven elkaar een hand en zeggen gedag met een fijn gevoel van mijn kant iig. Daarna met de gewone dagelijkse bezigheden opgepakt. Kom ik ook toevallig Kelly de dochter van Sandra tegen en staan we te praten komt Sandra er ook bij en hoe leuk is dat. En tja om alles compleet te maken win ik gisteren een diner voor twee bij Delhi de Griek in Haarlem. Kom daar geregeld en mijn favoriete restaurant.

Hoe mooi kan je dan het weekend in gaan? Gewoon een heerlijke dag en morgen visite om het weekend nog leuker te maken. Zondag zie ik wel wat ik doe. Denk nagenieten van alles.

Liefs Vicky 👄👄👄

10 Maanden in transitie

Alweer twee maanden verder en het gaat best snel al zeg ik het zelf. Ik dacht echt dat toen ik op de helft zat, Pfff nog een half jaar, maar nu nog maar twee maanden en dan is het jaar voorbij, wauw. Je leven gaat niet ineens langzamer of zo. Dat heb je toch wel zelf in de hand. Gewoon doen wat je altijd doet, 40 urige werkweek, half zes op en 's avonds zes uur thuis en eten koken. Twee keer door de weeks in de avond hardlopen en een keer in het weekend. Op vrijdagavond doe ik altijd boodschappen en het weekend kijk ik wel wat ik doe. Afspraak of spontaan de deur uit of gewoon thuis. Uiteraard ook het huishouden dat je moet doen. Nou dan gaan de dagen gewoon door zo. Tja dus een gewoon en simpel leven dus. Waarom zou het anders zijn omdat ik transvrouw ben? Nou ik zie geen verschil.
Waar ik mee bezig ben is heerlijk hardlopen en dat drie keer in de week en langzaam opbouwen richting de 30km. Deze afstand vindt ik een geweldige afstand. Lekker een dikke drie uur hardlopen en ik hoop dit te lopen voordat ik opgeroepen wordt voor mijn operatie, maar we zien wel. Er staat geen druk op, maar de motivatie is er. Dan heb ik ook nog dat ik mijn gevoelens wil die ik wil uiten naar andere en met name lekker amicaal zijn op een manier dat het oppervlakkig en vrij voelt. Ik doe het privé sowieso, maar op de werkvloer wil dat ook graag. Ik wil een vrij gevoel hebben en weet dat ik dat tegen een paar al kan zeggen, maar wil dat graag helemaal op gooien. Nou ga ik dat niet tegen iedereen doen, maar ik weet dat ik het wel tegen meerdere mensen kan zeggen. Dan voel ik me nog meer mezelf. Dan heb ik ook nog mijn gevoelens die ik wel toelaat om keuzes te maken of ik met die persoon verder wil gaan of niet, of zet ik dat op een laag pitje. Ik ga nu niet meer mijn gevoelens opzij zetten en net doen alsof, die tijd heb ik wel gehad. Als iemand zegt dat ik lieg of met een dubbele tong praat dan ben ik er klaar mee.
Ben druk nadenken hoe ik het ga aanpakken na de operatie als twee maanden niks mag doen. Via de gemeente gaat het niet worden denk ik. Die hebben het over drie uurtjes in de week terwijl ik zeg dat ik elke dag wel hulp wil of om de dag. Nou verder puzzelen dus. Heb wel buuf van verderop die mij wil helpen met eten klaar maken en boodschappen doen. Fijn hé. Weet al hoe ik het in de woonkamer wil hebben en dat stelde mij al wel wat gerust.
Vandaag afgesproken met Inge en fijn om elkaar weer te zien en de hele middag zitten kletsen. Eerst bij Mariposa en toen bij mij thuis.
Aankomende vrijdag mijn derde gesprek met mijn psycholoog, verpleegster en de assistente van de chirurg. Wordt een ochtend vumc Amsterdam en heb er nu al zin in. Dan wordt ik weer besproken in het team om de laatste stap te gaan zetten DE STAP. Hij heeft beloofd dat er geen vertraging te krijgen dus mijn laatste afspraak gaat in december worden.
Whoop Whoop, ik ben zo blij en nu gaat het echt snel.
Morgen weer hardlopen en denk aan 18km, maar dat zien we wel.

Liefs Vicky 👄👄👄

De halve marathon van Haarlem

Zo'n halve marathon ga je niet zomaar doen en er gaat best wat aan vooraf. Ik ben in januari rustig aan begonnen met trainen twee keer in de week en later drie keer. Mijn langste duur loop is 19km geweest en was er best trots op. Wel wat snellere rondjes wezen trainen, maar uitlopen ven de 21km was voor mij wat ik graag wilde. Vorige week zaterdag dan de laatste 12km gelopen en afgelopen dinsdag nog rustig 8,5km. Daarna gewoon niks, relaxen en zuinig met mijn benen en op tijd naar bed. Niet op hoge hakken lopen wat mij goed afgaat hoor, maar dan staan je kuiten toch op een andere spanning. Dus gewone schoenen aan. Gisteren dus zaterdag en werd wakker met spierpijn in mijn rechter kuit Pfff niet lekker dus. S morgens mijn startbewijs gehaald en mijn dochter had een dansuitvoering. Mooi weer en ik had een zwarte broek aan dus lekker warm/heet, maar dat maakte mij niet uit. Door de warmte had mijn kuit daar wel profijt van en 's avonds dus kussentje eronder. Vanochtend vroeg wakker en geen last meer gelukkig. Mijn dochter had wel mijn steunkousen gebracht en die wel aangetrokken. Toen was het tijd om weg te gaan en gewoon met de bus naar station. Lui om te fietsen, maar wel 21km hardlopen hahaha. Sta ik daar en zie ik dat Gerrit-Jan ook loopt. Wel een leuke verrassing. Later komen Richard en Astrid er ook aan. Astrid gaat lekker shoppen en wij een rondje inlopen en strek oefeningen doen. Dan is het zover en het startschot valt. Richard en ik lopen samen. Rustig gaan we over de start en al snel lopen we langs de menigte. Ik hou mij klokje in de gaten voor de snelheid en wil niet te hard lopen, maar doordat je met iedereen loopt ga je dat alsnog doen. Gelukkig kunnen we ons redelijk inhouden. Op een bepaald moment loop je in een cadans en gaat lopen vanzelf. Richard zegt, als je kan ga je maar. Ik zeg dat we samen blijven lopen dat heb ik het liefst nu. De 10km komt eraan en al best wat heuvels gehad en nu de duinen in. Best warm, maar het gaat nog best wel goed. Ik merk wel dat het goed zit bij mij en we krijgen aanmoedigingen van supporters langs de weg en ik krijg een vette knipoog. Bij Bloemendaal aan zee gaan we via de zeeweg terug en nog zeven km tot de finish. Ik had al wel gemerkt dat Richard het moeilijk had, want of we liepen zijn tempo of de mijne. Bij de 14km dan het laatste stuk zelf naar de finish. Lekker tempo en het gaat goed. Mijn klokje in de gaten houden en zo verder. Ga ik langs drie dames en komt Lilian naast me lopen. Wat leuk he en had het niet eens door dat ik haat voorbij ging. Kort praatje en verder ging ik. Dan rechts af voor de laatste kilometers. Bekende in de bocht en gedag gezegd. Dan krijg je nog berg waar je tegenop moet en gelukkig ook weer eraf. Hoor ik iemand mijn naam roepen en zie ik Fanny staan en een leuke verassing dat ze er staat. Dan de bruggetjes en de laatste 2km die best zwaar waren en die heb ik echt op karakter uitgelopen. Je krijgt mooie aanmoedigingen de laatste meters en toen de finish in zich kwam, jaaa ik heb het gedaan. Mijn tijd staat op 2:03:56 V45 41ste van de 74 en van de dames 170ste van se 277 wauw he.
De 21km zit erop en daar blijft het niet bij. 9km verder en dan zit ik op de 30. Nou ja wie weet❤❤❤

#mijneersteldaiesrungehadensuperblij. ❤❤❤

Liefs Vicky 👄👄👄

 

Mooie afsluiting van de vakantie

Afgelopen week rustige dagen gehad. Genieten verder van het mooie weer en even op Oosterplas geweest en liggen zonnen. Uiteraard dinsdag en donderdag een rondje wezen hardlopen. Even in de stad geweest en wezen shoppen. Twee hele leuke kledingstukken gekocht. Wel goed vermaakt in de stad. Leuke momenten in mij opgenomen waar ik wel wat mee kan. Gisteren, zaterdag dus mijn lange duur loop van 19km gelopen. Ging in begin wat stroef, maar hoe langer ik liep des te beter het eigenlijk ging. Vergeleken van de laatste lange duur loop op dezelfde tijden gelopen. Wel even moeten bijkomen die dag. Savonds nog naar de verjaardag van Richard en Björn geweest en was een verrassing, want wist niet zeker of dat ik mee kon.

Vandaag is een geweldige dag en dat zal voorlopig nagenieten worden. Ik had voor mijn dochter vorig jaar een fotoshoot geregeld en is niks geworden. Voor vandaag wel dan geregeld en wel vooraf nog kennismaken met elkaar. Ik was al eerder geweest en begin van mijn vakantie. Nu was het Mandy die voor de lens mocht staan. Was ze zenuwachtig? Nou niet echt gemerkt. Ze vond het geweldig en ben onwijs trots op haar. Veel foto's gemaakt en we zijn samen ook nog op de foto gegaan. Wat best emoties met zeg meebracht. Deze stap is zo mooi en ben super blij. Een aantal foto's mocht ze al meekrijgen en later komen de anderen. Hoe mooier kan je de vakantie afsluiten? Nou zo dus.

 

Fotografie: Peter Jongejan

Vakantie

Nu bijna twee weken er op zitten. Ik ga niet weg en heb thuis nog wel wat te doen. Ik wilde mijn huiskamer veranderen en was met Pinksteren al begonnen. Nu bijna af en best wel even een klusje. De keuken moet nog maar even wachten. Erg tevreden hoe het uitpakt. Ook vitrage besteld eindelijk. Dus langzamerhand wordt ik steeds meer blij. Gaat steeds meer kloppen wat ik wil. Buiten dat ik lekker bezig ben rust ik ook natuurlijk uit. Hoef niet vroeg op en sta op wanneer ik wil. Heerlijk in het zonnetje liggen en zo. De eerste maandag van mijn vakantie een fotoshoot gehad en geweldig mooie foto's uit gekomen. Voelde goed met wie ik de shoot had. Er komt waarschijnlijk nog een vervolg, maar dat weet ik nog niet. Dinsdag mijn vijfde keer ontharen  en dat voelde daarna zo prettig dat ik op twee dagen na geen foundation op mijn gezicht heb. Voelt prima en kan mij er in vinden. Misschien heb ik daardoor meer vertrouwen op dit moment. Dat had ik al, maar nu nog meer ❤.  Laat me niet zo snel uit het veld slaan. Tja wat doe je dan nog meer buiten het schilderen? Natuurlijk hardlopen en ook dat gaat steeds beter. Ben vanaf januari heerlijk aan het trainen en stop pas als ik voor mijn operatie moet komen. Tot die tijd mijn conditie opbouwen. Volgende maand is de halve marathon van Haarlem en dan wil ik er ook klaar voor zijn. Aankomende zondag samen met Richard trainen in de duinen en mij benieuwen hoe dat gaat. We lopen dezelfde snelheid dus dat gaat goed komen. Gisteravond nog naar Bloemendaal woodstock geweest met Muriëlle. Ontzettend gezellig en lekker gegeten daar. Volgende week laatste hand leggen aan de dressoir, want de deurtjes passen ineens niet meer. Heel gek. Verder ga ik morgen nog met collega's uit in Leiden.

Op 12 September heb ik een afspraak met mijn team leider, Marjolein en de bedrijfsarts om te bespreken dat ik er twee maanden tussenuit ben in begin van het jaar. En als het lukt allemaal wil ik ook rustig weer opstarten thuis met mijn werk, want dat is mogelijk. Uiteraard niet eerder dan dat ik aangeef. Dus zo blij hoe mijn werk ermee omgaat.

En ja ook nog als laatste de verjaardag van mijn nichtje Muriëlle. Vijftig alweer. Nou ja ik ben volgend jaar aan de beurt. Eerst met mijn vader gegeten bij de Familie. Erg mooi dat hij nu alles heel gewoon vindt. Maar goed. De verjaardag en erg gezellig druk en al regende het in de avond, mijn avond is wel een bijzondere ervaring geworden. Wel met Jan en Sanchia staan praten en we moeten ook nog eens afspreken. Rinus en Muriëlle met de kinds zijn gewoon super aardig en open. Zoals iedereen daar eigenlijk. Kennis gemaakt met Miriam en partner van Mariëlle heel open en zeer fijn gesprek gehad en echt over alles. En toen raakte ik met Miranda in gesprek en wat is zij mooi persoon. Ook met haar heel open geweest en ook tegelijkertijd gedanst met alle meiden die er stonden en dan is de avond zo om helaas. Wat ik deze avond heb mogen ervaren is voor mij niets heel moois en wat dat ook met mij van binnen doet is wel speciaal. Ik heb altijd gezegd dat ik het niet zoek, maar ervaar op het moment. Het is geen verliefdheid, maar een mooie prikkel/tinteling een prachtig gevoel.

Alles heeft een doel. Ik laat elk doel voorbij komen en doe ermee wat ik wil.

Gevoel is iets wat je zelf moet ervaren. Het komt niet zomaar, het heeft iets en wat je er mee doet is aan jou. Het kan iets zijn wat je verder helpt of er bloeit iets moois. Dat kan alle kanten op. Eenmalig zo intens of blijvend. Het kan alleen door aanraking zo mooi zijn of heel intiem. Wat voel je en wat de ander. Het komt wanneer je er klaar voor bent.

Ik heb zelf gezegd dat ik eerst mezelf totaal geaccepteerd heb en dat is inclusief operatie en daarna zien we wel. En dat het ook eerder op mijn pad komt ook goed.

#wanneer je er voor open staat komt het vanzelf en laat het maar gebeuren. Tegenhouden lukt niet.

Liefs Vicky 👄👄👄

 

 

 

Chauffeurs dochter

Tja je reageert op een bericht op Facebook bij Marion de Nijs hoe gaaf de foto van haar is achter het stuur. Krijg je terug gestuurd "net al jij.... een chauffeurs dochter Vicky. Er kwam ineens een brede glimlach op mijn gezichten bijna van oor tot oor. Eigenlijk weet ik dat en nooit eigenlijk bij stil gestaan. Ik kom uit gezin met toen een mooi vrachtwagen bedrijf die mijn opa heeft opgebouwd tot een mooi bedrijf. Mijn vader heeft het overgenomen en beide in hart en nieren vrachtwagen chauffeur. Mijn twee zussen en ik dus dan chauffeurs dochters. Ben erin opgegroeid met ik dan als.... opgroeiend met allerlei klusjes die ik dan wel gedaan heb en ook wel nieuwsgierig was. Ben ook wel mee geweest door Nederland om vracht te lossen en zo. Niet mee hoeven helpen als ik met de jongens mee ging. Bij mijn vader moest ik altijd helpen en ging ook niet vaak met hem mee. In 1987 moest hij het bedrijf van de hand doen om gezondheid redenen. Was net geen 19 en totaal geen zin om het over te nemen. Ik had wel andere dingen aan mijn hoofd.

Tja en wordt je er aan herinnerd vandaag. Is nu 30 jaar geleden, ik weet het nog wel en ging niet van harte, maar ja......

Zit je met een big smile op de bank als je het berichtje leest en wel een warm gevoel van binnen en beetje geëmotioneerd wel. Heb nooit vrachtwagen chauffeur willen worden en laat staan het bedrijf over te nemen. Was op dat moment ook te jong voor. Nee niks voor mij. Wel altijd een droom voor mij en dat geld nog steeds wel om een keer met zo'n grote vrachtwagen in Amerika van New York naar California te rijden. Dat lijkt mij echt gaaf. Maar dat gaat never gebeuren. Lekker dromen mag en is goed. Dus tja als je opgegroeid ben in een mannenwereld. Is niet erg en heeft mij wel gevormd wie ik nu ben. Het is mijn pad die ik bewandel. Ik hoor Thea nog zeggen toen ze mij zag toen in de werkplaats aan het werk bezig was. Nou ik draai nergens mijn handen voor om. Kom maar..... ik heb veel geleerd, zelf moeten doen en een goede leermeester gehad (schoonvader) en ook wel mijn pa, maar dat op zijn manier. Als automonteur veel mee gekeken en in de boeken gedoken. Zien is doen met mij. Dit alles had ik heel graag als vrouw altijd willen doen, maar liep anders. Nou ja ik ben nu mijn tijd aan het inhalen.

Ik ben trots op wat ik kan. Ik ben blij dat ik nu mijn leven als de vrouw die ik nu eindelijk mag zijn en altijd al ben van jongs af aan. Ik ben blij en gelukkig en ga mij nog gelukkiger voelen als aan het eind van mijn transitie. Dan mag ik onder het mes, DE operatie. Bang? Nee hoor totaal niet, kom maar.

#ik ben een chauffeurs dochter en ben er trots op❤

Liefs Vicky 👄👄👄


Hieronder de eerste vrachtwagen van mijn opa en jan met zijn vrachtwagen waar ik ben mee geweest heel lang geleden.

Bijna 8 maanden in transitie

Nog een paar dagen en dan zijn de eerste acht maanden voorbij. Echt heel blij en dan nog vier maanden en dan zit er een jaar op. Mail wisseling gehad met mijn psycholoog over de eind datum vorige week. Wil echt niet wachten en kreeg het antwoord dat ik geen vertraging hoef te verwachten. Gelukkig maar, want al zijn her maar vier maanden moet ik wachten tot ik bij de chirurg aan de tafel zit. En dat komt ook wel goed en het is ok zo eind van het jaar. Wat is er zoal gebeurd. Ik merk best wat, mijn spieren in mijn benen zijn sterk afgenomen en zo ook in mijn boven armen. Haargroei is minder en huid wordt zachter. Uiteraard borstgroei ben ik ontzettend blij mee ondanks dat ik kokend water over mijn heen heb gehad zijn mijn tepelklieren gelukkig intact gebleven. Pfff dat was al best een grote twijfel bij mij en gelukkig hoef ik mij daar geen zorgen over te maken. Qua gezicht zie ik ook verandering en best heel blij mee. Nog twee dingen en eigenlijk nog drie. De eerste is dus DE operatie (dat nu echt iets wat al gisteren had gemogen) en mijn stem, dit is nog wel iets en dat gaat wel goed komen. De derde is mijn eigen haar, dat is wel een dingetje. Daar later meer over.

Ik zeg dan maar, pluk de dag. Doe de dingen die je leuk vindt en goed bij voelt.Nog vijf dagen werken en dan drie weken vrij. Vakantie en nog wat klusjes in huis. In de vakantie nog een leuke fotoshoot. Hoop dat het weer een beetje mee zit. Nog wat vragen bij de huisarts en nog afspraak voor ontharen en op dezelfde dag mijn rug laten harsen en mijn eigen haar beetje bijwerken en nekharen weg laten halen. Ik ben druk aan het trainen voor de halve marathon van Haarlem en ik zit wel op schema. Ga nog met Richard samen trainen en gelukkig lopen we nagenoeg dezelfde snelheid. Dat is echt heel fijn. Afgelopen zaterdag mijn eerste 18km sinds lange tijd weer gelopen. Mijn oude route opgepakt, want deze route kan ik aan alle kanten verleggen en langer maken. Het heeft twee kanten, een saai stuk en een mooie. Je kan ook niet alles hebben. Haarlem, Spaarnwoude, Halfweg en Spaarndam kan ik dan lopen. Tja ik heb daar best kilometers gelopen. In de vakantie ben ik niet tijdgebonden en kan lopen wanneer ik wil. Heerlijk hoor. Nog een ander halve maand trainen en dan de grote dag waar ik heel erg maar uitkijk. De eerste prestatie loop sinds de marathon van Berlijn, de halve marathon van Haarlem. Uitlopen is mijn streven en alles wat sneller gaat is meegenomen. De tijd die ik had neer zou zetten heb ik al niet meer in mijn gedachten. We zien het wel. De loop is vierentwintig september. Een maand later heb ik alweer een gesprek met mijn psycholoog en arts. Dan heb ik er al tien maanden erop zitten. ❤❤❤


Liefs Vicky 👄👄👄

23 Juli 2017

 

Dan is het al de 23ste. 7 Juli mijn tweede gesprek gehad met mijn psycholoog en over van alles gehad. Hij gaat in ieder geval in oktober mij verder in het team bespreken voor einde datum die er aan zit te komen. Zal dus over mijn operatie gaan en wil in het eerste kwartaal geholpen worden zodat ik in de zomer echt kan genieten van mijn totale vrijheid. Waarom nu niet dan? Dat kan uiteraard wel, maar er zit toch wel een beperking in het midden. Pfff... nou ja nog vijf maanden en ik weet meer. Verder gewoon lekker door de dagen door gekomen. De twee klussen onder handen genomen. Tja toch iets meer tijd voor nodig. Zaterdag aanstaande klus één klaar maken en dan de tweede. Komt goed. Ben echt bezig om alleen maar te doen wat ik wil. En dan krijg je een uitnodiging voor een foto shoot. Die sla ik niet af dus en dat gebeurd in mijn vakantie. En dan afgelopen zaterdag, gisteren dus een heerlijk dagje gehad in ede op de heidebloem allé. Gezellig picknick en ook worden foto's gemaakt door Annemarie en twee andere fotografen die ik nog niet kon. Nu inmiddels wel en ze zijn echt geweldig. Prachtige foto's gemaakt. We waren met z'n tienen. Gelachen en gepraat. En dan als laatste een mooi verzoek. Toch eigenlijk onze vriendschap vereeuwigen van Inge en mij. Best friends. We gaan het nog een keer over doen zeker weten.
Vandaag  toch een beetje uitgeslapen en om half negen eruit gesprongen. Aankleden, broodje eten en drinken loop schoenen aan en een rondje hardlopen. 14km was heerlijk en goed te doen en ik merk dat als je eenmaal loopt de ritme automatisch gaat. Het gaat goed, volgende week nog één keer de 14km en dan richting de 16/17km.
Tja relaxen, genieten en doen wat nodig is. Het voelt goed.
Gisteren toen ik wat laat terug kwam best een bijzonder moment gehad. Kwam allebei mijn kids tegen, bijzonder? Ja echt wel. Dochter lief kom ik wel tegen, maar mijn zoon niet. Dus koester ik dit moment. Onwijs blij dat ik hem weer gezien heb. Andersom is dat anders, maar een mooie stap. Elk moment zoals deze is een stap in de goede richting. We, ik zeg niks tegen hem, een blik is al genoeg.

#zoalsikalvakerzeghetkomtgoed ❤

Liefs Vicky 👄👄👄

04 Juli 2017

Ik heb al gezegd tegen menigeen dat ik rustig aan ga doen. Hoe doe je dan rustig aan als je in flow zit. Tja.... zeg het maar. Gewoon de dingen doen die ik zelf fijn vindt. Kijken wat goed voelt en anders laat ik het varen. Nog twee klusjes doen die gewoon moet doen en dan wel voor de laatste keer denk ik. Uiteraard zal ik eerst kijken voor een oplossing. Dan echt niks meer voorlopig. Wat wel, relaxen thuis. Doen wat ik wel wil zonder verplichtingen niks hoeft en alles mag. En hardlopen, dat is nu belangrijker voor mij. Heerlijk vindt ik dat. Loop al vanaf mijn 18e. Poosje er tussen uit geweest tot het weer begon te kriebelen. 2007 langzaam weer opgepakt en opgebouwd. Er kwamen loopjes waar ik aan mee deed. Ja eerst 10km, dan zien we wel. De dam tot dam kwam eraan 16km. Tja en al snel de halve marathon. Ja verder ga ik niet hoor. Dat is wel ver genoeg. Hardlopen moet wel in je benen zitten vind ik. Ik ga/ging niet heel snel maar het lukte aardig. Toen in 2011 mijn schoonvader overleed heb ik gezegd dat ik de marathon ging lopen. Amsterdam liep ik voor hem en als ik het nu zo opschrijf krijg ik nog steeds een brok in mijn keel. Pfff. Daarna kwam de marathon van Rotterdam erachter aan. Anderhalf jaar later de marathon van Berlijn gelopen. Liep tot de 25km op schema voor de eindtijd van 3:25. Dat liep even anders en kwam een half uur later aan. De man met de hamer kwam om de hoek kijken. Ik heb het wel geweten. Heb daarna wel nog gelopen, maar summier. Nu gaat het anders. Veel rustiger en heel veel vrolijker dan voorheen. Hoef niet snel en heb er echt plezier in. Ben nu aan het trainen voor de halve marathon van Haarlem. Geweldig dat ik dit ga doen en heb er ontzettend veel zin in. De langste afstand nu 12km. Wil vanaf nu drie keer in de week gaan hardlopen ipv twee keer. Dus wordt het voor nu 30/40km per week. Ga dat echt wel volhouden. Korte doordeweeks en de lange afstand in het weekend. 24 September is het zover. Dan moet 21km lopen. Ik loop niet alleen en ga met Richard. Echt super van hem dat hij wil meelopen. Mijn streven om binnen de twee uur te lopen heb ik van de baan geschrapt. Uitlopen is wat ik wil en als het lekker loopt kunnen we altijd nog zien. Plezier is het uitgangspunt en genieten van de omgeving. Als dit geweest is dan ga ik proberen om door te trainen naar de 30km. Waarom? Gewoon een heerlijke afstand. Ben ik gek? Nou misschien wel, maar ik kan er nu al van genieten.

#opwegnaardehalvemarathonvanhaarlem  en dat gaat lukken

Liefs Vicky 👄👄👄

18 Juni 2017

Het mooie weer komt er weer aan of ja het is er al vol op. Het wordt dan weer echt genieten van het weer. Lekker zonnen en wel uitkijken dat ik mijn tatoeage goed blijf insmeren. Heerlijk kleurtje op je lichaam is altijd welkom. Naar het strand? Nou op dit moment niet. Thuis en anders naar het meertje. Wellicht van de zomer, maar dan ga ik wel met een vriendin of zo. Bang? Misschien. Veiliger met z'n tweetjes nu op dit moment. Hoe dat zien we wel en denk wel gezien dat ik nog niet zover ben een broekje of broekrokje. Hoe ga ik dan? Hehe, op de fiets. Gewoon luchtig gekleed en durf steeds meer kleding aan te trekken die ik ook leuk vindt staan. Sexy? Nou eigenlijk wel, maar ook wel zo dat het wel past bij mij en staat. Moet dus geen ......worden hé. Ik ben zelf met kleding, rokjes en jurkjes kijken hoe het staat en zo. Voel me steeds beter in mijn vel zitten. Dat is wat ik vandaag voel bij mezelf.

Ook kijk ik wat ik echt nodig heb. Voor degene die mij ook gewoon op Facebook bevriend zijn weten wat ik bedoel. Alleen wat nodig is en wat ik nodig heb. En de zomer vullen met trainen voor de halve marathon van Haarlem. Genieten van de omgeving en dergelijke. Nog één uitstapje naar ede en dan klaar. Voel me moe, maar ook weer niet zo heel moe, want vanmorgen nog 10km hardgelopen. Hersenen moe? Wellichten dan is hardlopen eeg welkom. Hoe bedoel ik? Nou, bijvoorbeeld gaan mijn gedachten veel sneller dan lichamelijk. Gek hé? Nee, ik ben met mijn gedachten al in december, was het al maar zo. Nog een half jaartje, wat is dat nou? Het eerste helft ging eeg snel voorbij dus dit half jaar ook. Ben zelf goed bezig vindt ik.

Ga dingen bekijken voor de toekomst, wat heb ik nodig en wat niet. Wat laat ik los en wat niet. Hoe pak ik het aan. En ga zo maar door. Ben ik aan het veranderen? Ja nog steeds. En ik hou ervan.




Hoe ik me nu voel? Tja zo dus.  ❤❤❤

Liefs Vicky xxx

14 Mei 2017

Lekker al die dagen die voorbij komen. Dat doen je goed. Afgelopen donderdag avond heerlijk wezen eten met al mijn collega's van cwp. In Katwijk op strand. Heel gezellig en dat was een afscheidsfeestje van een collega die weer op de locatie in den haag terug gegaan is. Ben super blij voor haar. Erg leuke avond gehad en heerlijk gegeten en gedronken. Zo zie je de collega's ook op een ander moment en best leuk. De avond vloog zo voorbij zoals altijd. De vrijdag was het dan zover. Begin van de week kregen we al een berichtje dat we gingen verhuizen naar onze nieuwe plek. Is verbouwd en waar we zaten was tijdelijk. Wel een leuke plek waar we zaten, konden overal heen kijken en heel gezellig uitzicht. Maar ja we wisten dat het er een keer van komen zou. Nou dat was dus afgelopen vrijdag. Ze waren al bezig geweest de dag ervoor. Voorbereiding. Nou had ik wel de kriebels in. Veel lege plekken, spullen die weggehaald werden naar beneden toe. Op één of ander manier zat ik niet lekker. Komt het goed (tuurlijk) waar kom ik te zitten. Pfff, ik had nog geen sleutel van de deur om 's morgens naar binnen te komen. Moet ik dan helemaal omlopen terwijl ik ook via de voorkant naar binnen kan? Was voor mij een verwarrende belevenis. Ik hoefde ook niet mee te helpen, want normaal zou ik dat doen dus. Ik kon blijven zitten en mijn werk verder doen. Er was genoeg te doen, kom ik daar wel doorheen, gaat dat wel goed en lukt het vanmiddag dan allemaal wel. En zo nog veel meer dingen die door mijn hoofd rolde. Robert komt op een gegeven moment langs, kijkt mij aan en vraagt; gaat het met je? Ik zeg nee...  nou dat zie ik wel zegt hij en zegt dat het wel goed komt. Komt het ook wel, maar toch. Uiteindelijk zijn we op een plek gaan zitten en gewoon verder gegaan met ons werk. Toen het vijf uur was kreeg ik een sleutel en kon gewoon via de voorkant naar binnen toe. Hoe bedoel je dat je hormonen door je lichaam gieren op deze dag.

Zaterdag nog Monique geholpen met haar zonnescherm op te hangen. Redelijk weer en hij hing best rap. Moesten wel op tijd zijn, want Tim die zou ook weer thuis komen. Dat kwam dus goed. Later bij het opruimen zei ze dat ze mij volledig als vrouw accepteer, maar moest wennen aan mijn roze onderbroek die zichtbaar was 😂😂😂. Nou prima toch? Afscheid genomen en thuis gerommeld.
's avonds had ik in Amsterdam een 25 jarig feest van mariposa. Was er op tijd en een leuke avond gehad. veel vriendinnen waren er, Inge, Esther, Femke en te veel om te noemen. Er waren ook die ik niet kon, maar dat is normaal. Ook nog met Salea gepraat, ze zag me staan. Het is veel leuker elkaar in het echt te ontmoeten dan alleen maar via Facebook.

Vandaag mij mijn nichtje geweest, want zij had haar eerste communie. Leuk hoe ze daar zitten en luisteren naar de pastoor. Lange zit maar meer dan waardevol. Ook mijn neef en zijn vrouw, oom en tante gezien. Uiteraard ook andere en natuurlijk mijn vader. Bij thuiskomst mijn stoute schoenen aangetrokken en 8,5km wezen hardlopen. Leek erop dat het ging regenen, maar bleef uit. Een paar spetters en meer ook niet. En anders? Nou dan was ik nat geweest net als nu, maar dan van de zweet. Maakt mij niet uit hoor. Op naar de halve marathon van Haarlem. Kijk er echt naar uit en gaat zeker lukken en samen met Richard de topper.

Volgende week ga ik samen met Nathalie  mijn tatoeage laten afmaken. Spannend hoor en wordt dus vervolgd.

Liefs Vicky 👄👄👄

P.s. Morgen 15 mei zijn er vijf maanden voorbij  en nog zeven te gaan.

07 Mei 2017

Tja, dan is het alweer de maand Mei. Wat gaat het hard allemaal hé? Ik zit lekker in mijn vel. Doe de dingen die ik wil doen. Laat alles over me heen komen wat er passeert. Ook wat er op dat moment gebeurt. Ga naar vrienden, maak afspraken en leuke gezellige dagjes uit. Maakt niet uit en geniet met volle teugen. Praat honderd uit en krijg veel terug. Vraag veel dingen die ik wil weten over mijn verdere transitie volgend jaar. Vindt ik het belangrijkste om zoveel mogelijk te weten. Wat degene verteld dat kan ik weer doorvertellen naar andere. Ben ik zo ook op mijn manier behulpzaam naar anderen. Ik ben een lijstje aan het opmaken wat je zoal moet doen, hebben en handige tips zoals bij netflix aanmelden, want je mag de eerste twee maanden echt niks doen. Nou dat gaat wat worden dan.... maar heb daar echt alles voor over. Dat heb je als je een lieve vriendin hebt die je voor is geweest. Zij kan al zwemmen en ik wacht nog even hihihi. Kan het wel, maar er zijn er dan genoeg die met een scheef gezicht lopen. Pfff dus....
Alle gekheid op een stokje, ik ben echt blij als het zover is. Soms gaan mijn gedachten sneller dan mijn lichaam. Is niet makkelijk op dat moment, maar kan beetje voor beetje dat goed relativeren als is dat soms verrekt lastig. Hoe komt dat? Omdat je zelf al bezig ben met de volgende stappen en je moet gewoon een jaar in transitie. Een jaar aan de hormonen zitten omdat je lichaam dan gewend is aan de continuïteit en als je anti testosteron slikt ook daar vanaf moet zijn.  Nog zeven maanden. Wat is dat nou, ik heb er al bijna vijf opzitten. Mijn psycholoog gaat in ieder geval als ik bijna aan het eind van mijn transitie ben een afspraak regelen bij de chirurg om maar niet te lang te hoeven wachten.

Wat verder? Hmmm soms heb ik wel het idee dat ik niet voldoende kan genieten. Dat is natuurlijk niet zo, maar toch.... ik werk 40uur in de week van 8 tot 17. Van maandag tot vrijdag. Ga om tien voor half zes eruit en ben om zes uur 's avond thuis. Je moet nog eten maken en ik maak mijn eten van de volgende ochtend dan ook al klaar en voor de middag pauze. Dan is de avond zo voorbij. Je heb dan alleen het weekend dan. Op vrijdag doe ik standaard boodschappen. Dan wil je ook niet al te vroeg op, rustig aan doen en dan kan het ook zo twaalf uur zijn voordat je dan eens klaar bent. Dat is even mijn ding dus.
Wat ik wel doe is maximaal alles uit mijn werk halen en ook daar te genieten en lol te maken, ik loop twee keer in de week hard. Op dinsdag en op zondag. Dat zijn de vaste dagen geworden. Ik lach elke dag en heb lol voor twee af en toe. Vermaak mij prima als ik alleen ben en genoeg te doen. Als ik er op uit ga en maakt niet uit waar naartoe dan voel ik mij happy, maak graag een opmerking als dat passend is. De mensen kijken mij aan en ik doe hetzelfde en ook kan ik zooo voor mij uitkijken dat het niet uitmaakt wat er om mij heen gebeurt. Stap overal op af en deert me niks. Ik ben wie ik ben dus boeien wat een ander denkt. Ik hoop nog op dat moment dat er een opmerking gemaakt wordt. Dan licht eraan natuurlijk wie, wat en waar. Wat er gezegd wordt natuurlijk, dan wil ik best een discussie aangaan met degene. Tja en wanneer gebeurd dat? Nooit dus.

Ik heb nog leuke dagen en tijd met vrienden in het vooruitzicht. Voel ik mij eenzaam? Af en toe wel, maar heel veel keren niet.

Wel een stok achter de deur, ik ga de halve van Haarlem lopen (21km) samen met Richard en heb er onwijs veel zin in. Aan een evenement meedoen en dan een wedstrijd hardlopen doen? Ja, waarom dus niet. No probleem en hoe ga je dan? Nou gewoon.......


Liefs Vicky 👄👄👄

15 April 2017

Twee weken verder en rustig verlopen. Vorige week vrijdagavond mijn make-up spullen die ik had besteld opgehaald bij Francis en de dag erna de make-up gebruikt en gekeken of het is wat ik wilde. Dat was zeker oké. Nathalie en ik hadden een afspraak om de tatoeage te gaan bekijken. Hij had wat ideeën en samen onze idee uitgewisseld. Afgelopen dinsdag gekeken en zag er al gaaf uit. daarna wat gedronken en had 's avonds feest in Doorwerth een super gezellige avond en de hele avond staan praten met iedereen en de avond ging zoals gewoonlijk veel te snel voorbij. Je kan niet met iedereen praten, want daar is de avond weer te kort voor helaas. Echt naar mijn zin gehad en was drie uur thuis. Zondag relaxed gedaan, maar wel wezen hardlopen. Toen afgelopen donderdag een heftig dagje gehad. Alles versterkte bijna. Hormonen die op hol gaan? Nou echt hé, het leek wel of dat ik negen maanden zwanger was en dubbel D. Kon me nog wel inhouden met opmerkingen en dergelijke te plaatsen. Had het warm en dan weer koud. Van alles dus. In de avond met douchen zakje het pas Pfff. De hele week lekker gewerkt en gisteravond bij Rinus en Mariëlle geweest en heerlijk gegeten en de avond zitten kletsen over alles en nog wat. De avond is ook zo voorbij, echt niet normaal. Vanochtend vroeg op. Nog best wat dingen gedaan voordat ik weg zou gaan om samen met Nathalie bij de tattoo shop mijn tatoeage te gaan zetten. Drie uur op de speciale tafel gelegen en af en toe er wel vanaf. Foto's heeft Nathalie gemaakt en erg mooi hoe je de tatoeage ziet veranderen naar een geweldig iets. Ik besefte gisteren dat vandaag eigenlijk een bijzondere dag is. Ja 15 April en vier maanden in transitie en deze dag is al speciaal omdat mijn tatoeage iets bijzonders is in mijn leven. De namen van mijn kinderen komen bij mijn tatoeage en boven elke naam een vlinder. De kleine vlinders die erbij staan zijn voor mijn moeder en ook mijn schoonvader die allebei zijn overleden aan..... ze blijven voor altijd in mijn hart ❤
Verder verklap ik niks, want ik plaats een foto als hij helemaal af is. Ik kan je vertellen dat hij super gaaf is. Wordt vervolgd dus op 20 Mei. Dan wordt hij afgemaakt en nu al blij.
Het getal 15. Tja bijzonder en heb nest wat met getallen en mijn hele leven al. Op 15 December mocht ik mijn transitie in en vandaag is het 15 April en vier maanden verder en ik voel me echt heel erg fijn. Mijn moeder haar verjaardag was 15 Juni en ben op dat moment een half jaar verder. Dus 15 December aankomend is mijn transitie volbracht. Wanneer ik dan MIJN operatie krijg? Tja ik hoop het ook op een 15e. ❤❤❤
De paasdagen morgen en overmorgen en ik zie wel wat er gebeurt en wat ik doe. Nu maar genieten van al het moois wat er gepasseerd is. Momenten waar ik veel kracht uit haal.

Liefs Vicky 👄👄👄

01 April 2017

 

Wat een heerlijk weekje gehad en ik geniet nog steeds. Lekker gewerkt en mooi weer. De woensdag een dagje richting het VUMC Amsterdam. Eerst bij mijn psycholoog geweest en een prettig gesprek gehad nog opener dan ik al ben en ook over mijn geslachtoperatie gehad die er aan komt. Dat is in 2018 pas, maar had wel zoiets dat ik dit heel erg graag wil. Samen overeengekomen dat ik in December wel bij de chirurg kan komen. Tijdens ons gesprek nog meer besproken en hij oogde naar mij toe heel open en lachte eigenlijk op een manier dat ik nog niet eerder had ervaren bij hem, zo een vrije lach en zo super ontspannen dat ik er ook zo vrolijk van werd, echt geweldig. Daarna bij de arts langs en ook zij was heel positief en open en mijn hart ging echt groeien, ook toen ik over mijn borstgroei had en over de rest. Weegschaal was ook positief gezind haha. Daarna volledige body scan en de dag zit er op. Terug naar huis en lekker nagenieten van de dag.
Vandaag vroeg uit de veren op naar Francis en op naar Hoorn om een heerlijk dagje met make-up bezig te zijn. Een mooie en bijzondere ervaring om je anders op te maken dan je gewend bent. Anders? Ja, nou ik wordt er erg blij van om nog meer bij mezelf te komen. Wat ik heel graag wil dat ik het meest bij mijn eigen huidkleur blijf en dat ik er vrolijk van wordt en dat is zeker gelukt. Ik ga zeker weten de make-up aanschaffen die ik vandaag samen met Francis en Danielle heb uitgekozen. Mijn week en weekend kan niet meer stuk. Onderweg naar huis nagedacht wat we verder gingen doen en bij de Griek in Haarlem gegeten en werden zeer welkom geheten zoals altijd. Daarna richting huis en voldaan zit ik nu mijn verhaal te schrijven. Glas drinken erbij en muziekje op.
Aankomende twee weekenden ook druk en leuke dingen doen en met vrienden nog een avondje samen plannen. Druk? Nee hoor hoe kom je erbij.... dit zijn dagen waar ik zoveel uithaal. Wat ga ik morgen doen? Nou dat zien we dan wel weer. iig hardlopen ❤❤❤

Liefs Vicky 👄👄👄

25 Maart 2017 en een week verder

Wat een heerlijk dagje vandaag. Daar worden we blij van. Maar goed eerst wat anders, vorige week best rot het weekend in gegaan. Maandag weer naar je werk en wat die vrijdag ervoor in je achterhoofd nog zit begin je niet lekker. Gelijk gezegd dat je de Leads niet gaat doen. Maar ja je begint met je werk alles start je op. Ik draai best veel programma's tegelijkertijd. Met twee computer schermen moet dat kunnen. Ik weet niet hoeveel een ander open heb, maar dat is voor ieder anders. Vijf programma's waar je constant bij ingelogd bent. Internet heb ik er zeven open staan. Nou de Leads heb ik dan zelf toch gedaan. Het waren er maar drie ten opzichte van 48 van afgelopen vrijdag. De dag vorderde en ging steeds beter gelukkig. De rest van de week ging prima. Wel ontzettend druk, maar met teamwork kom je een heel eind. Collega's aan de telefoon en de één merk je dat degene nog moet wennen en met de ander kan je vrolijk gesprek en lol hebben. Nou prima toch? Babs aan de telefoon en zag haar vorige week rijden en zij had het ook door. Ze zij dat ik sinds de vorige keer best al veranderd ben. Leuk compliment weer, daar wordt je een vrolijk mens van.
Gisteren was er weer wat bij de NS, bovenleiding defect. Tja dan maar met een omweg naar huis. Best wel eens wat anders dan altijd hetzelfde. Kost wel iets meer en dat vraag je gewoon terug. Je krijgt niet alles, maar wel iets. Onderweg dan een berichtje op mijn blog. Wat leuk dat er dan buiten mijn vriendenkring andere het ook lezen en dan onwijs gaaf een mooi, lief berichtje krijg. Daar wordt je een vrolijk mens van. Doet me echt deugd om mensen te bereiken die ik niet ken. Ze komt uit de omgeving bij mij en super leuk. Ze is een biologische vrouw om het maar even zo te vermelden. Nou gaaf hé? Ik vindt dat mooi om mensen te bereiken en mijn verhaal te lezen en dat de acceptatie er is en ook voor andere. Jammer genoeg  is de acceptatie niet voor iedereen altijd  zo positief, maar ik hoop van harte dat dat wel komt, want hoe mooi is het om jezelf te kunnen zijn.
Zo bereik je wel andere personen die misschien net zoals jij en ik nu als vrouw/man door het leven kan gaan zoals je altijd gewild en die het lastig vinden om naar buiten te komen. Kom op voor jezelf en ben wie je bent. Ik zeg altijd, ik ben wie ik ben, ik ben Vicky en wil gezien worden als een vrouw en wil een normaal leven leiden zoals iedereen. Als je dat niet accepteren kan kijk je maar de andere kant op. Of laat je maar in mijn waarde, want dat doe ik ook. Ik ga niemand uit de weg, maar wel als mijn intuitie iets anders zegt. Maak een babbeltje, zeg gewoon wat tegen iemand, maakt niet uit wie en waar dat dan ook is. Soms zie je ze stom kijken hahaha. Vroeger deed ik dat niet hoor Pfff dat is pas van de laatste twee jaar.
Nou vandaag dus een stralende dag, wauw zeg! Had al in de planning staan om mijn plaatsje schoon te maken. Vanochtend vroeg wakker eten en koffie erbij. Aankleden en opmaken en aan de gang. Was zo lekker bezig ook de twee bloembakken voorzien van een rozenstruikje en er komt nog wat bij. De was aan gezet, keuken een schoonmaakbeurt gegeven. Tja ook dat is nodig af en toe. Het hele huis met de stofzuiger elk hoekje gepakt, daarna met de stoomreinigers de vloer gedaan en de toiletten schoongemaakt. Me pa gebeld, was in het ziekenhuis geweest voor een bezoekje. Moest even blijven, maar uiteindelijk mocht hij naar huis. Over koetjes en kalfjes gehad en ik heb hem ook verteld dat ik vanaf afgelopen maandag niet meer met een bh en prothese de deur uit ga. Nu heb ik al een week en gewone bh aan, want ze groeien best hihihi. Super blij natuurlijk, want zoals ik al eerder vertelde...... blij dat hij het zo goed oppakt allemaal.
Morgen zien we wel verder, misschien nog even ramen lappen, maar als het mooi weer is fiets ik misschien wel richting strand of zo.


Liefs Vicky 👄👄👄

18 Maart 2017

Nu dik drie maanden verder in mijn transitie. Erg blij, want dat gaat echt super. Blij met de vrienden  die ik om mij heen heb. Daar bedoel ik de vrienden die ik al had, vrienden die ik in de afgelopen twee jaar ontmoet heb en familie waar ik nog contact mee heb. Wat ik merk en voel is dat ieder dat op z'n eigen manier ermee omgaat. De een heeft iets meer ruimte nodig en de ander totaal niet. Geeft niet, want geef ze alle tijd naargelang nodig is. Ik trek me terug als daar behoefte aan is. Ik weet dat als ik dat doe dat we later weer tot elkaar kunnen komen. Het is oké.
Twee sessies ontharen gehad. Wordt daar erg blij van. Bij de tweede heeft ze ook elektrisch geëpileerd in mijn gelaat. Erg fijn. De sessies bij mijn psycholoog gaan ook goed en krijg voor mij de juiste informatie die ik nodig heb.
Logopedie wacht ik tot ik de afspraak heb in het vumc Amsterdam. Ik wil het goed doen en niet halfbakken. Zo ben ik en niet anders. Soms kan ik mijn stem wel hoger krijgen en soms niet. Ligt eraan wie ik voor mij heb of aan de telefoon.
De tatoeage die ik graag wil laten zetten wordt gemaakt en een week van te voren ga ik met Nathalie terug om te zien hoe hij wordt. Het wordt vijf plaatjes in één en is best spannend. Ik laat hem op mijn linker schouder zetten, daar ben ik over uit. 15 April is de dag.
Op mijn werk gaat het goed. Leuke, aardige en gezellige collega's. We zijn een team en dat merk je. Het is één keertje mis gegaan met een afspraak van een klant en was veel tumult over en trok mij dit wel aan, maar uiteindelijk is dat goed gekomen. Daar heb je die gedachten, gevoelens en gebeurtenissen en wat doe je ermee waar ik het de vorige keer over had juist bij nodig en vooral ik op moment. Gisteren, vrijdag dus ging het mis. Ik doe over het algemeen de lead connect op het werk. De andere hebben het ook gedaan en Thea doet het nu ook. Met z'n tweetjes dus nu. Donderdag heeft zij dat gedaan en ik had zoiets dit ga ik vandaag doen. Normaal op zo'n dag kun je er 15 doen. Dat lukt. Nu waren het er dus 48. Ja zoveel. Nou we wisten dat we dat niet gingen redden. Nou ja gewoon beginnen dus. Overleg met onze team leider gaan we het dus samen doen Thea had ook al gevraagd om te helpen. De leads waren best vreemd en ik kreeg een mail om te lezen. Ik kreeg steeds meer van Pfff en het emmertje was al vol en toen was het echt klaar. Ik kon niet meer nadenken en barste in tranen uit van alle emoties, zag het echt niet meer. Thea hielp mij met de mail om samen te lezen en gaf feedback. Kreeg steun ook van Ingrid, maar was al te laat. Ik zat vol. Onze team leider Robert ging Opel Nederland bellen en uiteindelijk konden we er 44 leads loslaten, want het is verkeerd gegaan. De overige heb ik wel gedaan, maar je kan je voorstellen dat de dag al helemaal naar de knoppen was. Ik was er echt stuk van en normaal gesproken kan ik veel hebben, maar nu echt niet. Een leer moment weer voor mij dus..... ik was om vijf uur klaar, maar vol emotie ben ik weggegaan. Onderweg heb ik wel mijn rust gevonden gelukkig.
Vandaag rustig wakker geworden al was het wel vroeg. Wat boodschappen gedaan en ben de cronjé in gegaan bij ons in Haarlem. Vond het voor mij weer een mooie stap te gaan zetten en mijn eerste bh's aan te schaffen. Hihihi wel oké dus. Een paar leuke gevonden en thuis gepast. Kon daar niet, An publiek is dat niet zo handig dus. Te klein dus hahaha. Morgen dus even ruilen.
Daarna langs muriëlle gegaan, want ik zou haar helpen met haar pc. Fijn gepraat over gisteren en andere dingen. Ik heb aan haar zoveel en vind het fijn om echt alles met haar te bespreken en we voelen elkaar goed aan. Zo prettig, we denken op veel vlakken hetzelfde en anders vullen we elkaar aan. Échte hartsvriendinnen en iets meer dan dat, maar we trekken wel een grens.
Bij mij is nu wel de rust weergekeerd van afgelopen vrijdag. Natuurlijk blijft het wel in mijn achterhoofd aanwezig. Geeft niet, want het is iets van mij. Ik ga er wel iets mee doen.
Morgen ochtend naar mijn vader en voordat ik naar Nathalie ga, want haar moeder is jarig. Ga ik even mijn setjes ruilen.
Vanaf maandag dus totaal mezelf en geen bh met prothese. Het is ook een deel van mij geweest, maar zit nu dusdanig in de weg. Mijn eigen borsten groeien natuurlijk en aan allebei de kanten door de hormonen. Ja echt super blij, want ondanks mijn derde graad verbranding heb ik dus nog wel mijn klieren zitten en doen hun werk goed. Dus blij? Jaaaaaaa

Op naar 29 Maart, want dan heb ik een dagje VUMC Amsterdam. Heerlijk vooruitzicht

Liefs Vicky xxx


#deonrustdieikhadisalszogoedalswegenmaandaggaikmijnvolgendestapzetten

04 Maart 2017

Er komt een tijd voor mij aan dat ik meer ruimte voor mezelf ga krijgen. De afgelopen weken bezig geweest met alle gegevens overal te veranderen en volgens mij het meeste wel gehad. Wat als laatste wil ik nog mijn diploma's laten veranderen. Daar krijg ik nog een terugkoppeling van. Momenten die voorbij gekomen zijn op het werk waar ikzelf geen grip op had heeft mij aan het denken gezet. Daar komt verandering in. Nu weer anderhalve week aan het werk na ziek geweest te zijn. Gaat lekker en voel me goed. Druk op het werk in verband met een ander systeem die in de lucht is gegaan. Relaxen thuis en op visite bij familie. De gewone dingen in het leven gaat gewoon door dus.
Ook kijk ik zeker vooruit en wat komt er nog. Lukt het financieel en wat wil je nog. Keuzes maken voor jezelf wat belangrijk is. Waar wil je voor gaan en verder. Je gaat zoeken en eigenlijk wist ik wat ik wilde. Mijn kinderen zijn mij dierbaar en probeer zo goed mogelijk met alles om te gaan. Het is lastig, maar kom er wel doorheen. Van Monique krijg ik veel te horen en dat is fijn wat er zoal gebeurd. Dat is fijn om op deze manier betrokken te zijn.
Afgelopen vrijdag na een drukke dag dus toch nog boodschappen gedaan. Kom ik dus Monique tegen en we lopen door de supermarkt. Doen dezelfde afslank programma dus kopen we zo'n beetje hetzelfde. Alleen zij had het al eerder gedaan en kwam de rest halen wat ze nog nodig had. Grappig hoor en buiten nog staan kletsen over Tim. Het gaat goed met hem en ook op school. En er omheen.
Vanavond viert onze dochter haar verjaardag en ik kan er niet bij zijn. Fijn dat ze afgelopen woensdagavond geweest is en een gezellige avond gehad. Ze is de hele avond wel nieuwsgierig geweest en keek veel naar mij.
Ze hadden nog wat stoelen nodig voor haar verjaardag dus bood mijn stoelen aan. Vanochtend gaat de telefoon en Monique staat al voor de deur om de stoelen te halen en ik ben nog niet klaar, maar zei is toch één van de weinigen die mij zo ziet. Bied een kop koffie aan en praten wat. Ga verder met opmaken en doe als laatste mijn pruik op. Ze vraagt wat mijn gevoel is zonder en met. Als ik mijn eigen haar naar achter doe zie ik mij als vrouw en zeker met pruik. Mijn eigen haar groeit, maar nog niet overal dus.... nou ja, ik heb goede hoop. Ook vraagt ze hoe ik mij de afgelopen twee jaar zie in veranderingen. Ja dat zeker en voel me echt veel vrouwelijker dan twee jaar geleden. Ook gezien met de pruiken die ik heb gehad. In begin veel geëxperimenteerd met make-up en zo. Nu gaat het stukken beter. Veel neutraler. Dat vindt zij ook. In begin vond ze het (travestie) om het zomaar even te zeggen, maar nu vindt ze mij echt transgender en veel vrouwelijker. Nu vindt ze het geen moeite mij overal te spreken zonder dat het beladen is. Tja we kennen elkaar al 25 jaar. Erg fijn om zo'n mooie compliment te krijgen van je ex-vrouw.
Vanmiddag had ik afgesproken met Nathalie om een leuke dag samen door te brengen. Eerst lekker wat gedronken en gegeten. De afspraak stond al voor vandaag, want er gaat toch wel speciaals gebeuren. Om meer mijn gevoelens te uiten ben ik opzoek gegaan naar iets wat mij zeker aantrekt en dat is voor mij verbonden zijn met mijn kinderen. Wel goed over nagedacht en laat een tatoeage zetten als het lukt op mijn bovenarm en anders op mijn schouder. Dus wij naar binnen en voelt goed, maar voordat ik ja zeg eerst duidelijk wat ik wil. De afspraak staat al vast en financieel valt het mee. Ik dacht echt twee keer zoveel kwijt te zijn. Even de belastingaangifte afwachten en dan kan hij gezet worden. Volgende week gaan we overleggen hoe het gaat worden. Heel spannend en heb er zin in. Verder zijn we door de stad geslenterd. Nathalie had me uitgenodigd bij haar thuis om gezellig te kletsen en te eten. Al met al een goed begin en al een geslaagd weekend. Voel me blij met de juiste mensen om mij heen, zo heel erg op mijn gemak. Niks of niemand staat in de weg en anders loop ik er gewoon omheen.
Wat ik morgen doe? Nou dat zien we morgen wel weer.

Liefs Vicky 👄👄👄

15 Februari 2017

Ik was een binnenvetter maar nu niet meer

Als je ziek thuis bent omdat je al een week voordat je thuis komt te zitten, door koud/warm rillingen en het mij niet meer lukt om uit bed te komen heb je ook tijd om na te denken.

Gelukkig al weer wat aan de betere hand. Dat geeft niet, maar dan moet je niet doorslaan. Gelukkig doe ik dat niet, het geeft je wel stof wat de afgelopen tijd gepasseerd is. Wat je niet moet doen is er in blijven hangen, maar nagaan wat er gebeurt is en dat omzetten naar positieve dingen.
Ik praat daar met mijn vriendin over en ook met mijn psycholoog. Alles gaat als een sneltrein; drie jaar geleden kom ik uit de kast er mijn leven staat ondersteboven. Ik beland in een scheiding en alles en werkelijk alles moet je regelen. Nieuwe woning kijken, verbouwen en zoveel als ik kan doe ik zelf en ook met hulp van vrienden en professionals. Blij dat ik klaar bent met de kerst. In januari 2015 mijn coming out. Blij, heel blij en ik hoop dat de hele wereld bij mij blijft. Dat is niet waar, want ma wordt erg ziek en uiteindelijk overlijd ze in december 2015. Pfffff.

Allebei mijn zussen hebben toch ruimte nodig om dingen te verwerken en dan zeker mijn jongste zus. Ik ga nog met mijn zoon op vakantie naar Turkey, heel gezellig, maar wetende dat hij niet bij mij blijft. Tja blijft lastig. In 2015 mijn gesprekken bij het VUMC Amsterdam en 16 December 2015 al te horen gekregen dat ik transvrouw ben, maar nog aan je kinderen samen met Monique kunnen vertellen en laten zien dat ik dezelfde persoon blijf, maar dan niet meer in vaderlijke rol. Zoonlief accepteert mij niet en September 2016 hebben we elkaar voor het laatst gezien. Dochter heeft te kennen gegeven mij te willen zien en ik ben onwijs blij. Dat gebeurt in Augustus 2016. Begin Januari 2017 wil ze toch de ruimte nog even, want haar vader..... tja is goed meisje...
September 2016 eigenlijk de laatste gesprek met mijn psycholoog. In oktober hoor ik dat ik in transitie mag. Wanneer? Dat gebeurt op 15 December 2016. Mijn moeder is een jaar geleden overleden, mijn ouders hebben allebei wel te kennen gegeven mij te accepteren, maar heb nooit meer met mijn moeder kunnen praten over vroeger. Pa heeft wel het een en ander gezegd waar ik aan concluderen dat ze al veel eerder ervan wisten, maar er niet op doorvroegen. In Juni 2016 mocht ik als vrouw op het werk komen, maar niet op mijn eigen plek. Dat wist ik en vind het prima. Leuke en gezellige collega’s op mijn nieuwe werk plek. Het is ander werk, maar goed te doen. Ik heb in tweeënhalf jaar veel steun van mijn manager in Heemskerk gehad veel gepraat en geleerd. Nu nog praat ik nog steeds en heb dat echt nodig. 15 December 2016 mocht ik mijn reallife fase in en ja super blij. Mocht al dingen aangeven wat ik wilde en het gaat maar in een stroomversnelling door. Uiteindelijk heb je dat zelf in de hand, maar ja wat zou jij doen? Ik sta nu officieel geregistreerd en mag nu de vrouw zijn die ik al altijd ben geweest. Eigenlijk begon het dus pas op 15 Augustus 2014 dat ik aan mijn eigen leven begonnen ben. Dan is er in twee jaar en vijf maanden heel veel gebeurt in positieve zin, maar ook de minderen dingen zijn gepasseerd. Dit gaat niet in mijn koude kleren zitten en neem ik allemaal mee op mijn schouder. Ik ben er blij dat ik nu alles van mij af kan schrijven. En er over kan hebben. Dat lucht op, dat is zo waar.

Dus kort samengevat;
Tweeënhalf jaar leef ik als vrijgezel.
Augustus 2014 huis gekocht en in vier maanden verbouwd. Eind December woonbaar.
Januari 2015 mijn coming out.
Februari 2015 intake gesprek VUMC Amsterdam en in December conclusie transvrouw.
Tweëenhalf jaar de kinderen meenemen in gesprekken, praten. Je familie laten zien dat je een vrouw bent en niet de broer, neef of vriend.
December 2016 in transtie mogen en eindelijk je leven mogen leven die je al jaren geleden had moeten doen. En tot en met afgelopen zaterdag 95% geregeld te hebben.

Hoe bedoel je een turbilente leven....

Liefs Vicky xxx

11 Februari 2017

Acht maanden verder. Acht maanden ga ik door het leven als mezelf, vrouw dus. Tja de tijd vliegt voorbij wen you have fun . Mooie dingen meegemaakt en ook mindere. De leuke dingen zijn fijn en de mindere horen erbij. Dat geeft je stof tot nadenken. Desalniettemin het leven gaat gewoon door.
Vanaf 15 December real-life en aankomende woensdag alweer twee maanden verder. Aan best al aan veel dingen begonnen. Belangrijkste zijn de hormonen en anti testosteron. Ik merk al best wat bij mezelf. Mijn bh staat nu in middelste haakjes, want de eerste zit hij strak en omdat het gevoelig aanvoelt toch wel fijn om wat ruimte te creëren. Wat ik het aller prettigste vindt dat HIJ niks meer van zich laat weten. Komt door de anti testosteron. Echt heerlijk. Ik merk dat ik in mijn gezicht toch wel iets aan verandering ga zien, wat zachter en dat zeggen andere ook. Daarnaast de eerste afspraak gehad voor intake met er gelijk er achteraan ontharen gelaat en geslacht. 9 maart afspraak bij de KNO arts. Dan starten logopedie. Diezelfde dag tweede afspraak ontharen. Scheelt weer als je zoveel mogelijk plande op dezelfde dag. Twee weken mijn naamsverandering en geslacht laten wijzigen bij de gemeente Haarlemmermeer en vorige week id-kaart en rijbewijs veranderd. eigenlijk kon ik niet wachten, maar het is toch gelukt. Afgelopen donderdag dus bij mijn gemeente Haarlem mijn id-kaart en rijbewijs opgehaald. Ook bewijs BRP aangevraagd en gekregen. Heel makkelijk voor je hypotheek en dergelijke te veranderen en zo. Gisteren mijn werk gegevens direct laten wijzigen. Ik had al wel wat voorbereiding gedaan en dan is het makkelijk terug te mailen. Alles wat ik krijg wat betrekking op mijn transitie scan ik in en zet het in een apart mapje op mijn pc. Verzekeringen mail gestuurd en hypotheek wordt vandeweek geregeld. Vandaag bij de apotheek mijn gegevens veranderd. Ook even wat gehaald bij Appie en bij de op is op. Maak altijd een praatje met Robina, heel gezellig altijd. fijn om dan ook te horen dat ook alles klopt wat ik doe. Goed voor je ego en geeft je weer een extra boost zeg maar. En toen naar de stad. Eerst bij ING bank naar binnen. Was vorige week geweest en de dame zei toen, je bent goed gelukt..... vandaag toch even gevraagd, want ze was er nu ook om of zij een definitie kon geven. Ze zij dat ze totaal niet doorhad dat ik een transgender ben. Toen bij haar aan tafel kwam had ze het pas door toen ik ging praten. Pfff. ze is wel onder de indruk en complimenteerde mij. Toen begon ze over hoe je het noemt, ombouwen? Nou zeg ik, doe maar transformeren is fijner om te horen. Daarop volgende een heel leuk en open gesprek en tussendoor natuurlijk de dingen doen waarvoor ik kwam. Ook zij kon dus drie dingen tegelijkertijd. Hihihi.  ze heeft verder nog wat voor mij aangepast en vanmiddag kreeg ik al netjes een bericht van de ING met mevrouw... wat snel dan hé? Toen gelijk maar door naar de ABN AMRO om ook aldaar een wijziging te doen en ook fijn en snel geholpen. Nog langs de kapper geweest om mijn haar te knippen hoe ik het wil. Ik kwam binnen en vroegen of ze konden helpen. Ik zij nou... ik ben totaal niet tevreden... hahaha je had ze moeten zien. Nee hoor zij ik. Ik ben super blij en tevreden. Ook daar veel lol en fijn gesprek. Ze vinden het fijn om zo open te kunnen praten en ik ook. Geeft ook aan dat ik op diverse plekken waar ik kom een vertrouwen heb. Tja waar is dat niet. Zelfs bij Vodafone binnen top geholpen en alles stond al op mevrouw. Tuurlijk heb je kijkers en ik kijk ook. Ook loop ik overal en iedereen voorbij zonder aandacht te geven. Ik volg mijn intuïtie en klopt over het algemeen. Lekker even door de stad geslenterd. Mailtjes gestuurd naar de rest waar ik een abonnement heb en nu maar hopen dat ik alles gehad heb. Veel wordt ook via de gemeente geregeld. Zo ook je pensioen, ziekenfonds, huisarts  en dergelijke. Fijn, want dan hoef je er niet achter aan te gaan.

Tja en toen kwam gisteren ook nog de vraag van Thea mijn collega , en als je helemaal klaar bent met je transitie? Wat dan?
Dat is wel een hele mooie vraag. Nou allereerste genieten dat ik dan compleet vrouw ben. Mijn blog blijf ik schrijven, ook daarna. Het is toch iets van mij geworden. Genieten wat ik voel zowel vanbinnen, maar ook vanbuiten. Een relatie? Wat wil ik binnen een relatie? Trouwen? Nou.... denk het niet voor nu dan.  Of misschien heb ik dan iemand ontmoet. Past het dan met wat ik wil? ben ik tevreden met mezelf? Of wil ik toch iets veranderen? Blijf ik dit werk doen? Wil iets meer? Ik ben tevreden op dit moment en ook dan? Ga ik weer terug op de receptie als receptioniste? Heb ik dan een andere ambitie? Wil ik weer een Marathon lopen? Of is een halve marathon ook prima?
Wat ik wel weet is dat ik ga focussen op de toekomst met allebei mijn kids. Zeker de jongste.
Een relatie wordt zeker met een vrouw, maar wanneer? Ik ga niet zoeken en komt hopelijk vanzelf tegen of anderom.
Denken aan de toekomst is voor nu nog te ver weg, maar voordat je het weet.....

03 Februari 2017

Mooie, leuke, fijne en bijzondere dagen achter de rug.
Vorige week eindelijk op afspraak geweest bij de gemeente Haarlemmermeer. Leuk en gezellige dag geweest en uiteraard bij mijn eigen gemeente Haarlem langs geweest. Ik kon afgelopen woensdag bellen of alles geregeld was. Zo gezegd zo gedaan. Ik bellen en na doorverbonden te worden kon er gemeld worden dat ze nog niks binnen gekregen hadden. Ik natuurlijk de gemeente Haarlemmermeer bellen. Krijg ik een bijdehand aan de telefoon die even zou vertellen dat ik bij de rechtbank moest wezen. Waardeloos mens en uitgelegd wat ik wil, Oh..... ik ga informeren. Komt gelukkig nog terug aan de telefoon of dat ik maar even langs moet komen, want tja wie zegt mij dat je die persoon bent? Nou ja zeg.... na veel woorden toch doorverbonden naar de desbetreffende persoon. Ze kon mij vertellen dat alles verwerk hadden en de mail hadden doorgestuurd. En ja hoor weer donderdag gebeld met Haarlem en alles is voor elkaar. Eigenlijk had ik direct mijn spullen gepakt en mijn nieuw id en rijbewijs veranderd. Ik kon me inhouden, maar onwijs blij met dit bericht. Wauw zeg ik kon mijn geluk niet op. Savonds natuurlijk direct bij de gemeente gemeld en dan maakt het niet uit hoelang je wacht. Hihihi. De dame die mij hielp was super aardig en blij met mijn nieuwe identiteit en feliciteerde mij. Sprongetje in de lucht nadat ik twee handtekeningen gezet had en de documenten mee kon nemen. Thuis aangekomen gelijk een mail gestuurd naar NN Nederlanden en gebeld met Aegon voor mijn hypotheek. Krijg ducu en info toegestuurd. Blijf wel scherp dat het niet te lang duurt. Toen Nuon en pwn mijn gegevens veranderd naar mevr. Arrachart. Vandaag Monuta uitvaartverzekeringen gebeld en zij konden dit telefonisch veranderen. Kijk daar houdt ik van. Geen rompslomp. Vanavond toch even voor de zekerheid NN Nederlanden gebeld. Ook die kwam met het antwoord via de rechtbank... hallo daar... ik uitleg gegeven en hij ging het vragen bij zijn collega's. Ik heb verdere info gekregen en hij maakt een notitie wat we hebben afgesproken. Bij de afdeling schade bij NN Nederlanden ging dat erg soepel en hij ging het doorgeven en hoop dat het goed komt. Wel een heel mooi gesprek en hij was heel attent over wie ik ben en hoe bijzonder hoe het is. Hij had nog nooit meegemaakt om iemand te spreken die transvrouw is en zijn respect toonde naar mij. Positief de wereld in is positief ontvangen. ook nog cnv vakmensen mijn naam veranderd en een mail gestuurd naar een abonnement die ik heb lopen en zo werk ik mijn te doen lijstje af. Zo fijn om te doen en misschien lanceer ik wel een lijstje op mijn blog voor ieder die dat nodig vindt. En gisteren een heel gaaf kaartje gekregen van mijn vriendin Nathalie de lieve schat. Xxx
Verder de auto van Monique ter keuring aangeboden en hij is weer goedgekeurd. Top auto die Subaru.
Het lijkt wel ik weer meer vleugels krijg. Collega Thea vroeg nog of ik niet een extra pleister geplakt had? Was wel lekker bezig met mijn opmerkingen. Hahaha
Ik voel me nog meer vrouw nu op moment dat ik zag dat de naamswijziging plaatsgevonden was. Het is niet te beschrijven hoe je je voelt, dat moet je zelf ontdekken.
Nu ga ik genieten van mijn weekend en hoop dat jullie dat ook doen.

Liefs Vicky xxx