Stapje voor stapje naar herstellen

De dagen gaan redelijk snel voorbij en dat is best prettig. Daar zit nog best een periode van genezing bij, want dat duurt wel even. Zes weken zeggen ze en hou mij daar wel aan. Ik probeer rond negen á half tien toch wel naar bed te gaan. Alles klaarzetten voor "mijn" half uurtje. Dat is echt voor mij en wil daar maximaal van genieten. Dat lukt ook zeker en lijkt dat ik hierin ook wel kleine dingen merk in mij. Genezing of genot het is beide erg welkom. Eer dat ik dan slaap is dan rond elf. 's Morgens dito hetzelfde en zie wel hoe laat ik wakker wordt en eruit kom. Meestal ben ik ook rond half elf beneden. Heb mijn half uurtje gehad en heerlijk onder de douche geweest en dan eten klaar maken en koffie erbij. Dan ook rustig wakker worden op bed beneden en dat heb ik dan wel nodig. Ben vanaf wakker worden nu gewoon een dikke anderhalf uur verder. Voor nu oké en straks als ik ga werken ga ik pas dingen veranderen en aanpassen. Verder op de dag een beetje tv kijken en lopen in huis boekje lezen en natuurlijk op Facebook. Geen bankhangen, want de bank is te zacht. Gewoon op bed en op een harde stoel. Daar nu maximaal een anderhalf uur achter elkaar in gezeten en dat is genoeg nu. Probeer buiten stukjes te gaan wandelen en steeds een beetje verder en voelen hoe dat gaat. Daarna ook weer rust en nog even een dutje doen. Omdat ik dat gewoon nodig heb. Het is ook pas 17 dagen gelden dat ik geopereerd ben.
Onwijs fijn dat ik hulp heb en dat ze mij steunen. Fijn dat ik dan ook aanspraak heb. Kan gezellig bellen en heb visite gehad.
Aankomende dinsdag middag controle in het vumc Amsterdam en ik heb nog wat vragen en ben benieuwd wat ze zal zeggen. Kom bij mijn eigen chirurge en dat is wel prettig. Zo blij wat ze gedaan heeft en maakt mij dat ik meer mag gaan genieten van het leven. Nu nog meer. Wat ik nu voel in mij wil ik weten of dat ook daadwerkelijk klopt. Kleine dingen en van zulke grote waarde.

Gelukkig? Ja echt wel!!!! ❤

Liefs Vicky 👄👄👄

Dit is de mooiste

Was een paar dagen eerder vrij dan ikzelf had gepland. Best heel lekker moet je weten. Heb elke dag wat in huis gedaan om het op mijn gemak te doen. Elke dag wat boodschappen gedaan. En dan kwam de dag dat ik naar het ziekenhuis zou gaan. Best wel spannend en dat had ik pas dat ik vrij was eigenlijk. Bij aankomst gemeld en gelijk gevraagd hoe laat ik aan de beurt zou zijn. Gelukkig vroeg dis dat was een pak van mijn hart. De operatie is goed gegaan en ben ontzettend gelukkig en het plaatje klopt als ik in de spiegel kijk. Het eerste wat ik deed toen ik wakker werd is onder de dekens kijken. Wat werd ik daar blij van. Geen bobbel meer te zien. Wat er dan door je heen gaat is niet te beschrijven. Het is zo'n prettig gevoel van binnen en liefde op het eerste gezicht.
De tweede dag moet je ook blijven liggen en dat is niet iets voor mij, maar doe er alles voor. Dan de derde dag. We mochten eruit om zelf te gaan plassen en te douchen. Wassen voor mij eerst maar voor de wastafel. Toen naar het toilet en fat ging mis en was blij dat er hulp bij was en mij op kon vangen. Leek wel minuten, maar het was 20 seconden en was doordrenkt van de zweet. Met hulp van andere op bed gekomen die gehaald werd. Ben daarna echt moeten bijkomen en was even te veel.
Rond de middag onder begeleiding naar het toilet gegaan en in de avond ook een stukje gelopen. Vandaag ging het een stuk beter. Ook wel onder begeleiding gedoucht en wilde dat ze erbij zou staan als het mis zou gaan. Gelukkig ging het goed en best trots op mezelf. Al best wat stukjes gewandeld en geluisterd naar mijn lichaam. Gaat de ene keer makkelijker dan de andere en is niet verwonderlijk. Na gisteren dus heel voorzichtig gedaan en heb echt de tijd nodig. De een is de ander niet. Contact op de kamer is reuze gezellig en dat is heel fijn.

En ja wat voel ik? Van alles wel eigenlijk. Blij en vreugde. Gevoel dat nu echt klopt. Als ik in de spiegel kijk dan een warm gevoel van binnen. Merk kleine dingen die gebeuren wat heel fijn is. Ik heb een foto gemaakt en in de spiegel gekeken wauw wat mooi en alles op z'n plek. Het is ook pijn met vreugde tegelijk en als ik ook mijn bekkenbodem controle doe voel ik ook wat ik wil voelen. Wordt er erg vrolijk van en die smile er nooit meer van af gaat.

Morgen ga ik proberen of ik aan tafel kan gaan eten, maar dat zie ik morgen wel. Maandag de grote dag, want dan komen ze mij verder bevrijden van de tampon die er nog in zit en dan mag ik gaan dilateren samen met haar en dan weet ik wat ik nog meer kan gaan voelen.

Liefs Vicky 👄👄👄