Vakantie



Nu bijna twee weken er op zitten. Ik ga niet weg en heb thuis nog wel wat te doen. Ik wilde mijn huiskamer veranderen en was met Pinksteren al begonnen. Nu bijna af en best wel even een klusje. De keuken moet nog maar even wachten. Erg tevreden hoe het uitpakt. Ook vitrage besteld eindelijk. Dus langzamerhand wordt ik steeds meer blij. Gaat steeds meer kloppen wat ik wil. Buiten dat ik lekker bezig ben rust ik ook natuurlijk uit. Hoef niet vroeg op en sta op wanneer ik wil. Heerlijk in het zonnetje liggen en zo. De eerste maandag van mijn vakantie een fotoshoot gehad en geweldig mooie foto's uit gekomen. Voelde goed met wie ik de shoot had. Er komt waarschijnlijk nog een vervolg, maar dat weet ik nog niet. Dinsdag mijn vijfde keer ontharen  en dat voelde daarna zo prettig dat ik op twee dagen na geen foundation op mijn gezicht heb. Voelt prima en kan mij er in vinden. Misschien heb ik daardoor meer vertrouwen op dit moment. Dat had ik al, maar nu nog meer ❤.  Laat me niet zo snel uit het veld slaan. Tja wat doe je dan nog meer buiten het schilderen? Natuurlijk hardlopen en ook dat gaat steeds beter. Ben vanaf januari heerlijk aan het trainen en stop pas als ik voor mijn operatie moet komen. Tot die tijd mijn conditie opbouwen. Volgende maand is de halve marathon van Haarlem en dan wil ik er ook klaar voor zijn. Aankomende zondag samen met Richard trainen in de duinen en mij benieuwen hoe dat gaat. We lopen dezelfde snelheid dus dat gaat goed komen. Gisteravond nog naar Bloemendaal woodstock geweest met Muriëlle. Ontzettend gezellig en lekker gegeten daar. Volgende week laatste hand leggen aan de dressoir, want de deurtjes passen ineens niet meer. Heel gek. Verder ga ik morgen nog met collega's uit in Leiden.

Op 12 September heb ik een afspraak met mijn team leider, Marjolein en de bedrijfsarts om te bespreken dat ik er twee maanden tussenuit ben in begin van het jaar. En als het lukt allemaal wil ik ook rustig weer opstarten thuis met mijn werk, want dat is mogelijk. Uiteraard niet eerder dan dat ik aangeef. Dus zo blij hoe mijn werk ermee omgaat.

En ja ook nog als laatste de verjaardag van mijn nichtje Muriëlle. Vijftig alweer. Nou ja ik ben volgend jaar aan de beurt. Eerst met mijn vader gegeten bij de Familie. Erg mooi dat hij nu alles heel gewoon vindt. Maar goed. De verjaardag en erg gezellig druk en al regende het in de avond, mijn avond is wel een bijzondere ervaring geworden. Wel met Jan en Sanchia staan praten en we moeten ook nog eens afspreken. Rinus en Muriëlle met de kinds zijn gewoon super aardig en open. Zoals iedereen daar eigenlijk. Kennis gemaakt met Miriam en partner van Mariëlle heel open en zeer fijn gesprek gehad en echt over alles. En toen raakte ik met Miranda in gesprek en wat is zij mooi persoon. Ook met haar heel open geweest en ook tegelijkertijd gedanst met alle meiden die er stonden en dan is de avond zo om helaas. Wat ik deze avond heb mogen ervaren is voor mij niets heel moois en wat dat ook met mij van binnen doet is wel speciaal. Ik heb altijd gezegd dat ik het niet zoek, maar ervaar op het moment. Het is geen verliefdheid, maar een mooie prikkel/tinteling een prachtig gevoel.

Alles heeft een doel. Ik laat elk doel voorbij komen en doe ermee wat ik wil.

Gevoel is iets wat je zelf moet ervaren. Het komt niet zomaar, het heeft iets en wat je er mee doet is aan jou. Het kan iets zijn wat je verder helpt of er bloeit iets moois. Dat kan alle kanten op. Eenmalig zo intens of blijvend. Het kan alleen door aanraking zo mooi zijn of heel intiem. Wat voel je en wat de ander. Het komt wanneer je er klaar voor bent.

Ik heb zelf gezegd dat ik eerst mezelf totaal geaccepteerd heb en dat is inclusief operatie en daarna zien we wel. En dat het ook eerder op mijn pad komt ook goed.

#wanneer je er voor open staat komt het vanzelf en laat het maar gebeuren. Tegenhouden lukt niet.

Liefs Vicky 👄👄👄


 


 
 

Chauffeurs dochter




Tja je reageert op een bericht op Facebook bij Marion de Nijs hoe gaaf de foto van haar is achter het stuur. Krijg je terug gestuurd "net al jij.... een chauffeurs dochter Vicky. Er kwam ineens een brede glimlach op mijn gezichten bijna van oor tot oor. Eigenlijk weet ik dat en nooit eigenlijk bij stil gestaan. Ik kom uit gezin met toen een mooi vrachtwagen bedrijf die mijn opa heeft opgebouwd tot een mooi bedrijf. Mijn vader heeft het overgenomen en beide in hart en nieren vrachtwagen chauffeur. Mijn twee zussen en ik dus dan chauffeurs dochters. Ben erin opgegroeid met ik dan als.... opgroeiend met allerlei klusjes die ik dan wel gedaan heb en ook wel nieuwsgierig was. Ben ook wel mee geweest door Nederland om vracht te lossen en zo. Niet mee hoeven helpen als ik met de jongens mee ging. Bij mijn vader moest ik altijd helpen en ging ook niet vaak met hem mee. In 1987 moest hij het bedrijf van de hand doen om gezondheid redenen. Was net geen 19 en totaal geen zin om het over te nemen. Ik had wel andere dingen aan mijn hoofd.

Tja en wordt je er aan herinnerd vandaag. Is nu 30 jaar geleden, ik weet het nog wel en ging niet van harte, maar ja......

Zit je met een big smile op de bank als je het berichtje leest en wel een warm gevoel van binnen en beetje geëmotioneerd wel. Heb nooit vrachtwagen chauffeur willen worden en laat staan het bedrijf over te nemen. Was op dat moment ook te jong voor. Nee niks voor mij. Wel altijd een droom voor mij en dat geld nog steeds wel om een keer met zo'n grote vrachtwagen in Amerika van New York naar California te rijden. Dat lijkt mij echt gaaf. Maar dat gaat never gebeuren. Lekker dromen mag en is goed. Dus tja als je opgegroeid ben in een mannenwereld. Is niet erg en heeft mij wel gevormd wie ik nu ben. Het is mijn pad die ik bewandel. Ik hoor Thea nog zeggen toen ze mij zag toen in de werkplaats aan het werk bezig was. Nou ik draai nergens mijn handen voor om. Kom maar..... ik heb veel geleerd, zelf moeten doen en een goede leermeester gehad (schoonvader) en ook wel mijn pa, maar dat op zijn manier. Als automonteur veel mee gekeken en in de boeken gedoken. Zien is doen met mij. Dit alles had ik heel graag als vrouw altijd willen doen, maar liep anders. Nou ja ik ben nu mijn tijd aan het inhalen.

Ik ben trots op wat ik kan. Ik ben blij dat ik nu mijn leven als de vrouw die ik nu eindelijk mag zijn en altijd al ben van jongs af aan. Ik ben blij en gelukkig en ga mij nog gelukkiger voelen als aan het eind van mijn transitie. Dan mag ik onder het mes, DE operatie. Bang? Nee hoor totaal niet, kom maar.

#ik ben een chauffeurs dochter en ben er trots op❤

Liefs Vicky 👄👄👄


Hieronder de eerste vrachtwagen van mijn opa en jan met zijn vrachtwagen waar ik ben mee geweest heel lang geleden.



Bijna 8 maanden in transitie



Nog een paar dagen en dan zijn de eerste acht maanden voorbij. Echt heel blij en dan nog vier maanden en dan zit er een jaar op. Mail wisseling gehad met mijn psycholoog over de eind datum vorige week. Wil echt niet wachten en kreeg het antwoord dat ik geen vertraging hoef te verwachten. Gelukkig maar, want al zijn her maar vier maanden moet ik wachten tot ik bij de chirurg aan de tafel zit. En dat komt ook wel goed en het is ok zo eind van het jaar. Wat is er zoal gebeurd. Ik merk best wat, mijn spieren in mijn benen zijn sterk afgenomen en zo ook in mijn boven armen. Haargroei is minder en huid wordt zachter. Uiteraard borstgroei ben ik ontzettend blij mee ondanks dat ik kokend water over mijn heen heb gehad zijn mijn tepelklieren gelukkig intact gebleven. Pfff dat was al best een grote twijfel bij mij en gelukkig hoef ik mij daar geen zorgen over te maken. Qua gezicht zie ik ook verandering en best heel blij mee. Nog twee dingen en eigenlijk nog drie. De eerste is dus DE operatie (dat nu echt iets wat al gisteren had gemogen) en mijn stem, dit is nog wel iets en dat gaat wel goed komen. De derde is mijn eigen haar, dat is wel een dingetje. Daar later meer over.

Ik zeg dan maar, pluk de dag. Doe de dingen die je leuk vindt en goed bij voelt.Nog vijf dagen werken en dan drie weken vrij. Vakantie en nog wat klusjes in huis. In de vakantie nog een leuke fotoshoot. Hoop dat het weer een beetje mee zit. Nog wat vragen bij de huisarts en nog afspraak voor ontharen en op dezelfde dag mijn rug laten harsen en mijn eigen haar beetje bijwerken en nekharen weg laten halen. Ik ben druk aan het trainen voor de halve marathon van Haarlem en ik zit wel op schema. Ga nog met Richard samen trainen en gelukkig lopen we nagenoeg dezelfde snelheid. Dat is echt heel fijn. Afgelopen zaterdag mijn eerste 18km sinds lange tijd weer gelopen. Mijn oude route opgepakt, want deze route kan ik aan alle kanten verleggen en langer maken. Het heeft twee kanten, een saai stuk en een mooie. Je kan ook niet alles hebben. Haarlem, Spaarnwoude, Halfweg en Spaarndam kan ik dan lopen. Tja ik heb daar best kilometers gelopen. In de vakantie ben ik niet tijdgebonden en kan lopen wanneer ik wil. Heerlijk hoor. Nog een ander halve maand trainen en dan de grote dag waar ik heel erg maar uitkijk. De eerste prestatie loop sinds de marathon van Berlijn, de halve marathon van Haarlem. Uitlopen is mijn streven en alles wat sneller gaat is meegenomen. De tijd die ik had neer zou zetten heb ik al niet meer in mijn gedachten. We zien het wel. De loop is vierentwintig september. Een maand later heb ik alweer een gesprek met mijn psycholoog en arts. Dan heb ik er al tien maanden erop zitten. ❤❤❤


Liefs Vicky 👄👄👄