14 Mei 2017

Lekker al die dagen die voorbij komen. Dat doen je goed. Afgelopen donderdag avond heerlijk wezen eten met al mijn collega's van cwp. In Katwijk op strand. Heel gezellig en dat was een afscheidsfeestje van een collega die weer op de locatie in den haag terug gegaan is. Ben super blij voor haar. Erg leuke avond gehad en heerlijk gegeten en gedronken. Zo zie je de collega's ook op een ander moment en best leuk. De avond vloog zo voorbij zoals altijd. De vrijdag was het dan zover. Begin van de week kregen we al een berichtje dat we gingen verhuizen naar onze nieuwe plek. Is verbouwd en waar we zaten was tijdelijk. Wel een leuke plek waar we zaten, konden overal heen kijken en heel gezellig uitzicht. Maar ja we wisten dat het er een keer van komen zou. Nou dat was dus afgelopen vrijdag. Ze waren al bezig geweest de dag ervoor. Voorbereiding. Nou had ik wel de kriebels in. Veel lege plekken, spullen die weggehaald werden naar beneden toe. Op één of ander manier zat ik niet lekker. Komt het goed (tuurlijk) waar kom ik te zitten. Pfff, ik had nog geen sleutel van de deur om 's morgens naar binnen te komen. Moet ik dan helemaal omlopen terwijl ik ook via de voorkant naar binnen kan? Was voor mij een verwarrende belevenis. Ik hoefde ook niet mee te helpen, want normaal zou ik dat doen dus. Ik kon blijven zitten en mijn werk verder doen. Er was genoeg te doen, kom ik daar wel doorheen, gaat dat wel goed en lukt het vanmiddag dan allemaal wel. En zo nog veel meer dingen die door mijn hoofd rolde. Robert komt op een gegeven moment langs, kijkt mij aan en vraagt; gaat het met je? Ik zeg nee...  nou dat zie ik wel zegt hij en zegt dat het wel goed komt. Komt het ook wel, maar toch. Uiteindelijk zijn we op een plek gaan zitten en gewoon verder gegaan met ons werk. Toen het vijf uur was kreeg ik een sleutel en kon gewoon via de voorkant naar binnen toe. Hoe bedoel je dat je hormonen door je lichaam gieren op deze dag.

Zaterdag nog Monique geholpen met haar zonnescherm op te hangen. Redelijk weer en hij hing best rap. Moesten wel op tijd zijn, want Tim die zou ook weer thuis komen. Dat kwam dus goed. Later bij het opruimen zei ze dat ze mij volledig als vrouw accepteer, maar moest wennen aan mijn roze onderbroek die zichtbaar was 😂😂😂. Nou prima toch? Afscheid genomen en thuis gerommeld.
's avonds had ik in Amsterdam een 25 jarig feest van mariposa. Was er op tijd en een leuke avond gehad. veel vriendinnen waren er, Inge, Esther, Femke en te veel om te noemen. Er waren ook die ik niet kon, maar dat is normaal. Ook nog met Salea gepraat, ze zag me staan. Het is veel leuker elkaar in het echt te ontmoeten dan alleen maar via Facebook.

Vandaag mij mijn nichtje geweest, want zij had haar eerste communie. Leuk hoe ze daar zitten en luisteren naar de pastoor. Lange zit maar meer dan waardevol. Ook mijn neef en zijn vrouw, oom en tante gezien. Uiteraard ook andere en natuurlijk mijn vader. Bij thuiskomst mijn stoute schoenen aangetrokken en 8,5km wezen hardlopen. Leek erop dat het ging regenen, maar bleef uit. Een paar spetters en meer ook niet. En anders? Nou dan was ik nat geweest net als nu, maar dan van de zweet. Maakt mij niet uit hoor. Op naar de halve marathon van Haarlem. Kijk er echt naar uit en gaat zeker lukken en samen met Richard de topper.

Volgende week ga ik samen met Nathalie  mijn tatoeage laten afmaken. Spannend hoor en wordt dus vervolgd.

Liefs Vicky 👄👄👄

P.s. Morgen 15 mei zijn er vijf maanden voorbij  en nog zeven te gaan.

07 Mei 2017

Tja, dan is het alweer de maand Mei. Wat gaat het hard allemaal hé? Ik zit lekker in mijn vel. Doe de dingen die ik wil doen. Laat alles over me heen komen wat er passeert. Ook wat er op dat moment gebeurt. Ga naar vrienden, maak afspraken en leuke gezellige dagjes uit. Maakt niet uit en geniet met volle teugen. Praat honderd uit en krijg veel terug. Vraag veel dingen die ik wil weten over mijn verdere transitie volgend jaar. Vindt ik het belangrijkste om zoveel mogelijk te weten. Wat degene verteld dat kan ik weer doorvertellen naar andere. Ben ik zo ook op mijn manier behulpzaam naar anderen. Ik ben een lijstje aan het opmaken wat je zoal moet doen, hebben en handige tips zoals bij netflix aanmelden, want je mag de eerste twee maanden echt niks doen. Nou dat gaat wat worden dan.... maar heb daar echt alles voor over. Dat heb je als je een lieve vriendin hebt die je voor is geweest. Zij kan al zwemmen en ik wacht nog even hihihi. Kan het wel, maar er zijn er dan genoeg die met een scheef gezicht lopen. Pfff dus....
Alle gekheid op een stokje, ik ben echt blij als het zover is. Soms gaan mijn gedachten sneller dan mijn lichaam. Is niet makkelijk op dat moment, maar kan beetje voor beetje dat goed relativeren als is dat soms verrekt lastig. Hoe komt dat? Omdat je zelf al bezig ben met de volgende stappen en je moet gewoon een jaar in transitie. Een jaar aan de hormonen zitten omdat je lichaam dan gewend is aan de continuïteit en als je anti testosteron slikt ook daar vanaf moet zijn.  Nog zeven maanden. Wat is dat nou, ik heb er al bijna vijf opzitten. Mijn psycholoog gaat in ieder geval als ik bijna aan het eind van mijn transitie ben een afspraak regelen bij de chirurg om maar niet te lang te hoeven wachten.

Wat verder? Hmmm soms heb ik wel het idee dat ik niet voldoende kan genieten. Dat is natuurlijk niet zo, maar toch.... ik werk 40uur in de week van 8 tot 17. Van maandag tot vrijdag. Ga om tien voor half zes eruit en ben om zes uur 's avond thuis. Je moet nog eten maken en ik maak mijn eten van de volgende ochtend dan ook al klaar en voor de middag pauze. Dan is de avond zo voorbij. Je heb dan alleen het weekend dan. Op vrijdag doe ik standaard boodschappen. Dan wil je ook niet al te vroeg op, rustig aan doen en dan kan het ook zo twaalf uur zijn voordat je dan eens klaar bent. Dat is even mijn ding dus.
Wat ik wel doe is maximaal alles uit mijn werk halen en ook daar te genieten en lol te maken, ik loop twee keer in de week hard. Op dinsdag en op zondag. Dat zijn de vaste dagen geworden. Ik lach elke dag en heb lol voor twee af en toe. Vermaak mij prima als ik alleen ben en genoeg te doen. Als ik er op uit ga en maakt niet uit waar naartoe dan voel ik mij happy, maak graag een opmerking als dat passend is. De mensen kijken mij aan en ik doe hetzelfde en ook kan ik zooo voor mij uitkijken dat het niet uitmaakt wat er om mij heen gebeurt. Stap overal op af en deert me niks. Ik ben wie ik ben dus boeien wat een ander denkt. Ik hoop nog op dat moment dat er een opmerking gemaakt wordt. Dan licht eraan natuurlijk wie, wat en waar. Wat er gezegd wordt natuurlijk, dan wil ik best een discussie aangaan met degene. Tja en wanneer gebeurd dat? Nooit dus.

Ik heb nog leuke dagen en tijd met vrienden in het vooruitzicht. Voel ik mij eenzaam? Af en toe wel, maar heel veel keren niet.

Wel een stok achter de deur, ik ga de halve van Haarlem lopen (21km) samen met Richard en heb er onwijs veel zin in. Aan een evenement meedoen en dan een wedstrijd hardlopen doen? Ja, waarom dus niet. No probleem en hoe ga je dan? Nou gewoon.......


Liefs Vicky 👄👄👄