2018 En bijna het jaar uit

Terugkijkend naar afgelopen jaar kan ik wel zeggen dat dit geweldig gegaan is. Mijn grootste hobby/sport beoefend. Trainen voor de marathon van Rotterdam in april. Wel niet uitgelopen, maar zeker een super ervaring waar ik mezelf op de proef heb gesteld wat ik kan en wil. Ik ging er met dik 500km in de benen dit jaar richting de start. 30km van de 42 gelopen en was oké. Toen ik na een paar maanden weer mocht hardlopen getraind voor Haarlem 10km, Kijkduin 5km, zevenheuvelen loop 15km en de bruggenloop 15km mooie evenementen loop ik gisteren door de 1000km heen. Het geeft mij ontzettend veel voldoening en rust. Kan er zo van genieten.

Februari de groepsgesprek voor mijn operatie die ik in mei onderging. De mooiste die mij naar de vrouw brengt die ik ben. Geweldig gevoel vanbinnen en geniet er elke dag van met alle genot die ik erbij krijg Cadeau. Het herstel ging erg snel en kon weer langzaam aan het werk. De tweede operatie van dit jaar was mijn stemoperatie. Vijf dagen mond dicht, niet praten en daarna zes weken stemrust. Het gaat steeds beter en blijf oefeningen doen. Mijn stem gaat langzaamaan minder hees klinken. Zo blij dat ik nu als mevrouw wordt genoemd door de telefoon en bij controle bij de kno arts mijn temniveau op 183hz en op vrouwelijk stemhoogte zit. Ik kom van 138hz af. Dan de kers op de taart mag ik een borstvergroting. Toestemming van de zorg verzekeraar en die staat gepland op 22 januari 2019. Wordt in twee stappen gedaan. Eerst implantaat die gevuld wordt om de twee weken ivm met mijn derde graad verbranding. Na de grote die ik wil en mooi staat (kan niet groter dan een kleine C) wordt na drie maanden de prothese geplaatst. Dan is mijn wens vervuld.

De gesprekken met mijn psycholoog van dit jaar zijn ontzettend positief gezind met een stapje naar opzij omdat ik nog vragen heb van en over vroeger. Opzij bedoel ik dat ik graag nog wat dingen wil afsluiten en meeneem de toekomst in. De deur blijft open voor mij en in maart 2019 nog een afspraak staan. Blij dat het kan en mag. Zo ook blij met mijn chirurge en kno arts. Zie mijn kno arts nog in april om te kijken hoe het vergaat met mij.

Door het jaar veel vriendschappen gesloten en heel blij degene ontmoet en in mijn hart gesloten. Vriendschap is iets moois. Daar wordt je blij van. Mogen ervaren om vlinders in mijn buik te hebben. Tja gebeurd zomaar en helaas niet wederzijds. Wellicht kom ik de ware ooit eens tegen.
Er gebeurd veel vanbinnen en omarm het met heel mijn hart. Zo mooi en niet te beschrijven.

Deze maand 50jaar geworden. Sara en gelukkig geen..... wordt er blij van. Heb het niet gevierd, maar de felicitaties waren meer dan waardevol. Verdriet des te meer omdat mijn goede vriend Addy heengegaan is. Was zeer op hem gesteld en ook al zagen wij elkaar niet vaak. Onze vriendschap was voor eeuwig. Ik draag hem voor altijd in mijn ❤. Gisteren zou hij en Corinne bij de dansuitvoering van mijn dochter zijn, maar dit heeft hij het niet mee mogen maken. In gedachten waren zij erbij. Wel kunnen genieten van de avond en trots hoe ze danst. Ze doet het al vier jaar en groeit nog steeds.

Kerst, oud en nieuw komt eraan, maar doe er dit jaar niks aan. Geen kerstboom en geen kerstkaarten. Rust wil ik en de dingen doen zonder verplichtingen. Deze maand is al heftig genoeg ook omdat mijn moeder drie jaar ook in deze maand is overleden en nu Addy ook nog.....    gelukkig kan ik praten en zal het een plek gaan geven. Krijg nog visite en ga lekker hardlopen.


Op naar 2019 liefs Vicky

Bezoek bij mijn psycholoog

Tja als je begint in het vumc Amsterdam voor genderdysphorie krijg je te maken met een psycholoog. Bij de intake gesprek wordt er maar je geluisterd nadat je een aantal vragen ingevuld heb. Uit dat gesprek wordt er al gekeken hoe jij je presenteert en of je op de diagnostiek wachtlijst genoteerd kan worden. Je krijgt dan een psycholoog toegewezen en ik had speciaal gevraagd om een vrouwelijke psychologe. Uiteindelijk bij de eerste afspraak een mannelijke psycholoog. Hmmm oké en eigenlijk niet zo blij op dat moment. Bij het eerste gesprek had ik toch de indruk dat het wel oké is.

Nu als ik terugkijk naar de afgelopen drie jaar ben ik super blij dat hij mij heeft bijgestaan en begeleid heeft. Lief en leed bij hem neergelegd. Gehuild en gelachen, maar ook hele serieuze gesprekken die toch heel ver en diep gingen. Dingen moeten gaan uitvogelen, onderzoeken en dan terugkoppeling geven. Ook veel via email contact gehad. Had aan vier gesprekken genoeg en bij de vijfde wanneer wil je? Dat was een heel blij moment. Er volgde nog gesprekken genoeg en wist dat heel veel aan hem had. Vooral op het moment dat hij achterover geleund op z'n stoel met mij praatte. Dan weet je dat het goed zit. Volgende maand wordt het drie jaar dat hij zei of dat ik nog vragen had. Weet nog hoe verbaasd en blij ik keek. En kijk ik ook terug naar die tijd en hoe fijn het allemaal gegaan is.

We hebben een klik sowieso en dan ook nog een gezamenlijke sport en dan is hardlopen. Doet hij ook en dan in mindere mate dan ik, maar toch leuk. Vandaag ook. Had mijn afspraak vanmorgen. Koffer en rugtas mee en daar zat ik te wachten. Werd begroet en kijkt naar mijn spullen, ja van mij. We gaan zitten en ik vertel dat ik de zevenheuvelen loop ga doen. De 15km en dan heel geïnteresseerd gesprek hier over en krijg best respect van hem. Menig compliment mogen ontvangen en nog over de komende operatie gehad en of er nog meer staat. Nee hoor ik ben tevreden.

En nu? Ik heb nog een vervolg afspraak gemaakt en dit afgesproken heb. Ik wil dat en heb dit nog nodig. Voor mezelf en omdat het goed voelt om nog te praten. Mijn rugzakje te kunnen sluiten wanner het daar is. Heb nog iets meegebracht wat hij erg waardeerde, heerlijke chocolade van Merci. Dan kan je wel voorstellen hoe blij ik ben en hoe fijn het is met iemand zoals hij.

Liefs Vicky 👄👄👄

Heerlijk genieten van mijn vakantie

Je zal vast denken vakantie? Ja heerlijk en beetje een late, maar wel welkom. Lekker niksen, maar toch genoeg doen. Belangrijk in deze vakantie genoeg stemrust hebben en lukt aardig moet ik zeggen. Twee mindere dagen gehad, want dat niezen is echt niet leuk en kan dan ook geen geluid uitbrengen dan. Verder gaat het met de stem wel oké. Nog schoor, maar dat weet ik. Ik kreeg afgelopen dinsdag gelukkig toestemming om weer te mogen hardlopen en had het eerder gemogen, maar dat is achteraf. Afgelopen zondag wezen supporter bij vrienden in Heemstede. Ook erg leuk om te doen. Afgelopen dinsdag zelf wezen hardlopen en vandaag ook. Aankomende zondag een loopje in kijk duin en lekker vijf km rennen.
Ik hoef dis niet vroeg op en toch ben je op tijd wakker. Geeft niks en heb je ook wat aan je dag. Normaal ritueel en wel in de relax modus. Wat kleine dingen in huis doen. Wat leuks afspreken en beetje Facebook snuffelen. Film kijken en lekker lui zijn.
Heb nog wat op de planning staan. Morgen schoonheidsbehandeling, zaterdag een verjaardag, zondag dus de vijf km, volgende week donderdag een leuke dag uit, die zaterdag feestavond in Arnhem en het laatste weekend een lang weekend weg naar Nijmegen. Vrijdag weg en maandag terug. Dat weekend goed gevuld met leuke dingen, ontmoetingen en lekker lopen uiteraard. Dat staat centraal. Ik reis met de trein dan en mijn hotel is vlak bij het station. Lekker makkelijk dus. De koffer gaat mee naar het vumc Amsterdam, want heb eerst een afspraak met mijn psycholoog. Het laatste dat we samen hebben. Fijn dat ik hem nog spreek. Vindt het eigenlijk best jammer. Ik kan best goed met hem praten al dacht ik er de eerste keer anders over. Uiteindelijk heel fijn dat de klik er is. Sta ook ondertussen op de wachtlijst voor de volgende operatie, mijn borstvergroting en correctie. Borstvergroting wordt in twee stappen gedaan. De eerste stap met een ballon die opgevuld wordt met vloeistof die niet schadelijk is om mijn huid op te rekken. Om de twee weken dan terug komen om de ballon te vullen op z'n Hollands te zeggen tot de gewenste resultaat is behaald en wat ikzelf fijn vindt. Dan wordt de prothese geplaatst. Ik wil een druppelvorm hebben i.p.v. een ronde. Druppelvorm is veel natuurlijker.
Ik ben ik als ik iets wil hebben dus ook met leuke lingerie. Had bij Christine Le Duce een mooie body gezien. Ik besteld en deze was niet goed en terug gestuurd. Baalde ervan en ben hier in Haarlem binnen gestapt. Was er al eens eerder geweest dus de dame aldaar herkende mij. Verteld en zij had deze niet en heb dus wat anders uitgezocht en dan ook een body dus. Sta ik nog na te beppen zover het lukt krijg ik de ene compliment na de andere en ze dacht dat ik eind 30 zou zijn. Nou nee hoor tel er maar tien bij. Wordt 50 dit jaar. Helemaal leuk. Straks maar eens gaan passen.
Vandaag weer voor het eerst op de fiets weg geweest. Na een half jaar toch maar proberen. Zadel wel verzet dat het prettig zitten is. Ging best goed en heel spannend. Veel hobbels en kuilen onderweg. De kuilen heb ik maar vermeden.

Ik ga weer verder met genieten van mijn  vakantie.

Liefs Vicky 👄👄👄

Mijn stem operatie

Ik roep al een tijdje, eigenlijk al vanaf dag één in mijn gesprekken dat ik mijn stem te laag vindt en er te veel bas heb. Dat is echt balen als je elke dag aan de telefoon zit. Dan mag je je transitie in en wordt je op de wachtlijst genoteerd. Het duurt dan nog driekwart jaar voordat je gezien wordt bij de kno arts. Wat ik al wist melde ze dat mijn stem laag in frequentie zit en eerst logopedie moet volgen alvorens er toestemming gegeven wordt voor de operatie. Ik volle moet logopedie gevolgd en had ook daar gezegd te oefenen en dat tot huilens toe mag gaan. Gelukkig niet zover gekomen, maar had het niet erg gevonden. Ik mocht na een half jaar terug komen om mijn stem te laten testen bij de kno arts. Zo geschiede en er kwam uit dat mijn stem nog te laag is. Duhuh dat zij ik een half jaar terug ook al. Ik moet er wel bij zeggen dat mijn stem wat lichter klonk, maar niet wat ik graag wil. Gelukkig op de wachtlijst genoteerd en dat was begin april. Op de website van het vumc is de wachttijd 20 weken. Nou  ja ik wacht wel..... toch maar gebeld op een gegeven moment en na paar keer bellen op de spoed lijst geplaatst en na nog een telefoontje bij de anesthest langs geweest kreeg ik de dag erna gebeld om te komen. Dat was vorige week donderdag 11 oktober. Was bij deze operatie toch wel wat zenuwachtig al zij ik wel stoer dat ik het best mee zou vallen. Het viel ook mee en meer last van mijn tong dan mijn keel. Wel droog en kriebelt ook wel, blij dat het verder goed is. Twee hechtingen op mijn stembanden en met een laser behandeld. Ik mocht dezelfde dag naar huis en niet met de bus dus moest ik opgehaald worden. Ook dat was gelukt en dan vijf dagen mondje dicht en niet praten wat best een dingetje is. Maar heel goed doorheen gekomen en sinds gisteren weer aan het werk en gepraat met mare, want ging wel lastig. Nou ja de eerste keer weer praten en je praat hees/schoor en verder kom ik niet. Stemverheffing lukt sowieso niet en kan dus niet schreeuwen of hardop praten. Dat moet groeien en met zes weken stemrust heet dat weer goed genezen. Hou je er maar aan, want anders gaat het niet goed. Afspraken op het werk gemaakt en ieder kan zeg erin vinden en anders niet. Natuurlijk worden er grappen gemaakt en dat mag, kom maar op. Je krijgt ze wel terug. Ik drink heel veel en vooral water en nu ook weer thee. Koffie met mate en snoep strepsils en trachitol. Het gaat ook met hoesten steeds minder en ook met slijm in mijn mond gaat het steeds minder worden.
Met praten merk ik wel dat het op een gegeven moment minder wordt en stop dan maar, want dan heb je rust nodig.  

Wordt vervolgd.

Liefs Vicky 👄👄👄

De 10KM van de halve van Haarlem

Wauw ik heb een te gekke dag gehad vandaag.

Het begon vanmorgen dat ik redelijk op tijd wakker was dacht ik. Had gisterenavond al mijn spullen klaar gelegd, want dat scheelde weer. Mijn nummer moest nog op mijn shirt en zo gedaan. Eten koffie en daarna voor de spiegel mij opmaken. Hmmm dan toch maar mijn andere shirt aangedaan met mijn nummer er op. Toen weg en te laat om Richard aan te moedige. Gedag gezegd bij Astrid van Runnersworld en kom er toch langs. Daar aangekomen zag ik Sandra staan en gedag gezegd en ook haar kids en vriend. Ze deden de kidsrun die van start ging. Aangemoedigd en tip gelopen. Toen contact gezocht met Afke en Nadia met hun kids. Natuurlijk op de foto en ook in het busje natuurlijk voor een foto. Op een terrasje wat gedronken en tien was het tijd om ons te kleden en naar de start te gaan.

Eerst  inlopen uiteraard. Bij de start stond ik redelijk vooraan en de meiden nog gezwaaid en hun ook succes gewenst. Toen werd het start signaal gegeven en op naar de tien km. Mijn doel was rustig aan te doen en liet iedereen voorbij gaan en zo een aantal straten door en dacht dat al iedereen voorbij was hahaha. Tempo was prima en kon me daar wel in vinden. Iets sneller dan ik wilde, maar klopt. Bij de vijf km punt zag ik dat ik op de 30:45 zat en verbaasd eigenlijk wel. Nou lekker dan. Toen kwamen er wat heuveltjes en dergelijke en nog steeds mooi tempo. Weed nog steeds ingehaald en liep er zelf ook wel voorbij. Nog drie km en zag dat ik best het tempo kon versnellen. Was niet de bedoeling, maar ging goed. De zeven bruggetjes voorbij en toen nog anderhalve km. Kon redelijk doorlopen en zag wel meelopers die mij hadden ingehaald en dacht yes.... toen de laagste vijfhonderd meter tot de finish. Mensen stonden je aan te moedigen van begin tot eind, maar die laatste meters erg prettig. Dan hoor je dat je er bijna bent, en je naam wordt genoemd en gefinisht yeah zooo blij. Kijk op mijn horloge en 1:01:34 en zo blij met mijn tijd echt super.

Vorig jaar de halve marathon van Haarlem en nu de tien. En dat na vijf maanden na mijn operatie. Ben ontzettend blij en tevreden hoe het gaat. Op naar meer. We hebben nog na staan kletsen en achteraf nog foto's gemaakt. Wat en lol kun je hebben dan.

 Al met al voor herhaling vatbaar.

Wederzijdse acceptatie en hoe ik het zie. Mijn beleving.

Het is hoe ik het zie hoe een ander reageert op mij waar ik alleen maar om kan lachen.
Het gaat hier om degene die jou tegen komt. Geen oordeel verder over iemand, maar mijn beleving.

Acceptatie is wat iedereen wil. Dat is één ding wat zeker is en we komen er niet onder uit.
Wie ben jij om een ander te veranderen, wees jezelf en een ander doet dat ook.
Als je op een ander neerkijkt zegt wat over jezelf.
Als je iemand commentaar geeft op het uiterlijk zie jezelf staan.
Als je al iemand veroordeeld om wie bent oordeel je naar jezelf.
Als iemand je voorbij loopt merk je al of je geaccepteerd wordt of niet. Laat lopen, want ze heeft haar zelf niet geaccepteerd.
Bij het zien hoe sommige hun houding neerzetten weet je dat je dat ze het over jou hebben, maar eigenlijk hebben ze het over hun zelf.
Als iemand laat blijken dat zij mooier is dan jij laat gaan, schoonheid komt vanbinnen en dat heeft zij nog niet ontdekt.
Sommige vinden het stoer om hun gedrag te tonen met andere en alleen kruipen ze in hun vel. Ga lekker verder met je leven.
Wie je ziet is wie je krijgt. Gelukkig als nooit tevoren. Dat straal je uit en wees er blij mee.


Als jezelf neerzet als gelijke betekend het niet dat je gelijk bent aan een biologische vrouw. Dat denken sommige in mijn beleving wel.
Een biologische vrouw ben je al je hele leven.
Wij zijn dat niet maar verder zijn we gelijk, vrouw.
Een biologische vrouw wil netjes voor de dag komen.
Geloof ons, dat doen wij ook.
Een biologische vrouw wil geaccepteerd worden zoals ze is.
Geloof ons, ook dat willen wij.
Een biologische vrouw heeft haar maandelijkse nukken.
Geloof ons, want wij kunnen er ook wat van.
Een biologische vrouw kan in blijde verwachting zijn.
Helaas kunnen wij dat niet, maar we zijn net zo gelukkig.
Een biologische vrouw kan geweldige seks hebben/beleven.
Dat kunnen wij ook als je de juiste plek weet te vinden.

Complimenten krijgen willen alle vrouwen.
Dat we ons willen laten zien willen alle vrouwen.
Dat we aandacht willen is dat elke vrouw dat wel wil.
Dat we nagestaard worden in goede zin wordt en wil ook elke vrouw. Streelt je ego toch?

Ieder heeft haar leven zoals zij dat wil.
Wederzijds accepteren is het mooiste cadeau wat er is.
Wat is er mooier dan gewoon gelukkig zijn.
Complimenten krijgen is geweldig om te ontvangen.

Hoezo blij, vrij en ontzettend gelukkig ❤❤❤

Drie maandelijkse controle

Vandaag stond mijn drie maandelijkse controle op de planning. Deze dag thuis en eerst naar de fisio geweest. Heb wat rugklachten en komen bij mijn si gewricht vandaan. Oefeningen gekregen en ze heeft mijn rug laten ontspannen. Toen mijn pc aangezet en nog even gewerkt. Toen op naar Amsterdam en was ruim op tijd. Werd naar binnen gevraagd en geef mijn chirurge een hand. Ga zitten en er worden wat vragen gesteld. Ik had er ook een aantal en de eerste was dat ik erg moe ben en komt van de narcose. Vraag twee was dat ik niet op de goede manier plas. De derde vraag was, ik wil een borstvergroting. Als laatste de vraag of dat ik de sauna in mocht?
Ik krijg mijn controle en ze was zeer tevreden hoe het er al uit ziet en aan de diepte is top. Over het plassen krijg ik een correctie voor en is een kleine ingreep gelukkig, maar het kan. Toen kijken naar mijn borsten. Oh.... zegt ze, je hebt derde graad verbranding op je borst? Ja bij 1,5 jaar gebeurd. Even gekeken en gevoeld, maar krijg te horen dat het wel kan en zal een aantal keren opgerekt moeten worden alvorens de prothese geplaatst kan worden. Ik kan geen hele grote borsten krijgen, maar cub B ben ik al blij. Toen de hamvraag, wordt het vergoed? Ik kan gelukkig direct terecht om een echo te laten maken en daar erg blij mee. Neem afscheid van mijn chirurge en haar assistente. Afdeling F moest ik zijn en mocht eigenlijk direct meekomen en ga liggen voor de echo. Ze kijkt en maakt foto's en vroeg nieuwsgierig wat haar conclusie is en blij verrassend gaf ze aan dat ik minder dan 1cm borstklier had aan beide kanten en krijg een smile tot beide oren. Wow wat mooi en 99,9% kans dat ik het vergoed ga krijgen. Kon haar wel knuffelen zo blij.
Toen weer naar huis en heb nog wat leuks bij een tweedehands winkel gekocht en leuk voor naast mijn kaptafel.

Liefs van een happy girl 👄👄👄

Mijn tijd zo goed mogelijk indelen tot en met mei 2019

Hmm wat ik aan het doen ben?  Beetje puzzelen met de dagen in te vullen. Doordeweeks dezelfde tijd opstaan. Di/do hardlopen en wil ik nog wat cardio doen. Tien uur wil ik uiterlijk in bed liggen en bij uitzondering elf uur op z'n laatst. Vrijdag standaard boodschappen doen voor de hele week. Za/zo max. twee tot tweeënhalf uur hardlopen en huishouden doen en één dag rust of iets anders doen zoals afspreken of zelf er op uit gaan. Ook nog wel wandelen met mijn buuf Tanja. Voorlopig ben ik van plan om dit vol te houden ook omdat ik twee keer per dag mijn Quality time heb. Dat is 's morgens en 's avonds een half uur. Strakke planning en voor uitzonderingen wijk ik er vanaf. Over drie weken ben ik als alles goed gaat weer fulltime werken en wil het wel op een rijtje hebben.
Tijdens ons dagelijkse rondje hebben we het over van alles dus dit ook. Kan nog vanuit mijn werk omkleden en op station Haarlem beginnen met mijn rondje hardlopen. Een optie
Heb ik weer wat meer speling en tijd voor relaxen. Regelmaat is voor nu belangrijk dus ben ik nu een beetje aan het kijken wat ik wil doen.
Ook komt er om de twee weken in de ochtend op dinsdag een afspraak epileren van mijn gezicht iom met mijn team leidster of dat gaat lukken en misschien het makkelijkst 's middags. Dat zou ook schelen met hardlopen.
Waar ik naar toe wil is de 30km weer aantikken en gemiddeld 30/40km in de week trainen. Om de 30km te lopen wil ik de 40/50km trainen. Dan wordt het 12/10/21 per week om de 30 te kunnen pakken. Dat wordt pas in januari om daar aan te gaan denken. In november ga ik de zevenheuvelen loop doen 15km. Best pittig en ga hem zeker halen. Ben dat aan gaat wel iemand die op haar doel af gaat. Mijn streven is om in 2020 weer de marathon van Rotterdam te lopen en dan wel de finish halen. Tussendoor zal ik aan wat andere hardloop evenementen mee willen doen.
Dat is mijn ding, mijn leven en mijn doel. Voor de komende maanden tot mei 2019. Daarna hoef ik mijn quality time niet meer twee keer per dag doen, maar doe het wel elke dag of om de dag. Vindt het veels te lekker om het niet te doen.

Liefs Vicky 👄👄👄

Lekker weekend

Het weekend voor de deur en heerlijk gewerkt al wel wat vermoeid. Nou ja dat kan wel kloppen hé. Alles wend vanzelf weer en je ritme oppakken. Afgelopen woensdagavond wezen hardlopen en 6,5km gedaan op een rustig tempo. Heerlijk genieten dan hoor. Mezelf beloofd dat als ik vijf kilometer achter elkaar gerend had nieuwe hardloopschoenen mag aanschaffen. Deze zijn zo'n beetje versleten na dik 750km. De laatste twee weken voel ik me erg fijn op dit moment ook en romantisch tintje in mij en dan ben je alleen. Hmmm dat is ingewikkeld en hoe ga je ermee om? Gewoon voor jezelf een leuke avond van maken. Straks maar even wat eten en mezelf in een leuk setje kleden en een filmpje kijken en dan kom ik de avond wel door. Een relatie heb ik nog niet en de ware nog niet tegengekomen. Komt vanzelf wel met de tijd. Eindig vanavond in bed met mijn quality time dus komt goed. Hihihi
Verder dit weekend maar eens een planning maken voor de komende maanden en een leuke agenda binnen gekregen. Staat heel veel leuke dingen in om mee te gaan werken denk ik. Welke dag doe ik dit en wanneer dat. Hardlopen staat op 1 en de rest komt eromheen. Zo wil ik mijn leven indelen en het mooiste is dan als je iemand ontmoet met dezelfde ambities. Lekker verder dromen dus hahaha, maar wie weet..... En morgen of zondag hardlopen, misschien nog kijken voor schoenen.
Komende week werk ik nog in Velserbroek en dan weer op mijn eigen plek in Leiden. Vindt het wel prettig om weer op mijn eigen plek te gaan zitten en heb dan ook meer aanspraak dan dat ik nu heb. Nu is het betrekkelijk rustig, maar straks wordt het weer drukker en dan is het lekkerst om weer daar te zijn.

Vanmiddag in mijn blog wat aanpassingen gedaan en ben wel tevreden met de indeling. Hoop dat jullie haar ook leuk vinden. Sommige blogs die ik geschreven heb wordt best veel gezien. Eentje met 1300 gelezen bericht wow hoe vet is dat? Erg blij dat mijn lezers het ook zo vinden.

Liefs Vicky 👄👄👄

Drie maanden na de operatie

Zo snel gaat het dan. Ben heel blij, maar kan ik elke dag wel zeggen. Ook wel een mindere dag zoals gisteren even, maar dat komt door mijn afspraak in het vumc Amsterdam. Had al drie uurtjes gewerkt en dan nog in de bus naar Amsterdam en die chauffeur kan niet in zo'n touringcar rijden. Niet dat ik dat wel kan, maar ze zijn het niet gewend te schakelen en is toch anders. Op de terugweg dito hetzelfde. Dan de controle daar en kreeg een mannelijke arts. Niks mis mee, maar heb daar niks mee en als je geen klik hebt dan heb je ook geen gesprek. Dan is het ja nee en amen. Vergeet hij ook nog de doorverwijzing om bloed te prikken en ik doe mee aan een onderzoek die er niet bij zat dus had ik zoiets van daaaag. Wist dat mijn bloeddruk hoog was en nu ook weer. Al een half jaar en had wel verwacht iets meer qua oplossing. Nee hoor, we kijken de volgende keer. Das een jaar verder.......
Dus heb ik zelf een afspraak bij mijn eigen huisarts gemaakt. Veel makkelijker.
Deze week drie uurtjes per dag gewerkt en dat gaat top. Af en toe van de stoel af dan hou ik het wel vol. Fijn om dan weer collega's te spreken en de klanten te woord te staan. Volgende week halve dagen. Wat klinkt dat dan veel hé.

Ik heb het boek de Vlinder in Amsterdam gelezen en blijf het zeggen dat het een prachtig boek is. Moet je echt gelezen hebben. En gisterenavond met Nancy op de app gekletst over jezelf zijn en je gevoelens daarbij. Ik vindt het gewoon heerlijk om er over te praten en wat ik erbij voel en hoe ik het zie. Voelt allemaal zo vertrouwd en dat heb ik met veel vriendinnen en sommige vrienden.

Ik had afgelopen weekend iets besteld bij Christine Le Duc een cadeau voor mezelf en je moet jezelf een beetje verwennen, want een ander doet het niet voor je. Dus woensdag lekker wezen hardlopen en had al eten in huis en dan op tijd mijn quality time momentje gepakt en mijn gekochte setje aangedaan. Heerlijk avondje gehad en voel me heerlijk.
Dan gisterenavond voelde me weer fijn en de hele avond dan met Nancy gekletst. Wat ik hier al eerder wat over heb vertelt. Verder de normale dingen gedaan en toen mijn bedje in, want de volgende dag weer werken. Ik heb mijn normale gang richting mijn bed en wat ik iedere avond doe en ga slapen. Nou krijg een fantastische droom waarbij ik mij zo intens in mee ga en beleef het bijna in real-life, zo een geweldige en niet in woorden te vertellen. Seksueel genot en zo heb ik het nog nooit meegemaakt tot en met mijn hoogtepunt. Toen ook meteen wakker en het besef wat er afgespeeld heeft en ook echt gebeurd is. Wauw wat een super gevoel en nog een half uur liggen staren en genieten van dit moment. Ben in slaap gevallen en heb nu nog het gevoel van binnen. Wauw wauw wauw

Dit gelukkig moment gun ik iedereen en is de kers op de taart zo prettig gevoel heb ik.❤

Liefs Vicky 👄👄👄

De verveling slaat toe, maar kom er wel

Pfff best wel lang en merk de laatste dagen dat de verveling er wel in gaat slepen. Tja wat doe je eraan..... elke dag thuis en dan de gewone dingen doen. Afhankelijk wat ik nu kan. Alles gaat nu ook wel steeds beter en het meeste lukt ook. Afwegen waar ik heen kan en de mogelijkheden om relaxed te zitten. Fietsen ga ik echt nog niet doen. Is nog een ver van mijn bed dingetje. En natuurlijk komt het allemaal weer en moet geduld hebben. Als bezige bij rust houden? Moet ook niet verder zeuren, want ik weet donders goed dat ik het mooiste heb gekregen. Ben gelukkig al weer even aan de wandel dus loop je lekker in de buitenlucht. Ook daar ben ik al wel alle kanten op geweest. Vindt dat een meerwaarde richting je herstel. Kan het niet vaak genoeg zeggen. Sinds ik toestemming heb gekregen om het hardlopen weer langzaam en dan heel langzaam mag opbouwen en daar hou ik mij aan. Ik merk vanzelf als het te veel gaat worden. Eerst maar de eerste weken lekker dribbelen en daarbij wandelen. Kan mij daar wel in vinden en doe een poging om het anders te doen. Op hartslag trainen en omdat ik opnieuw ben begonnen is dit wel een goed moment. Ik ben niet hals over kop begonnen, maar wel doordacht. Ik kan in het park vlakbij mijn metertjes maken.
De laatste twee weken ben ik begonnen met een uurtje thuis werken en kan inloggen om afspraken te maken. Dat is ook de reden dat ik ook ben begonnen om het hardlopen weer op te pakken. De bedrijfsarts is geweest en een plan opgesteld om weer richting mijn volle dagen te gaan werken. Krijg ook alle medewerking wederzijds en als het anders verloopt even overleg om het te veranderen. Gelukkig kan ik dichtbij huis ook aan de slag om mee te gaan in de lijn om de klanten te woord staan. Thuis lukt dat niet en dat geeft niet. 20 augustus is de planning om weer naar Leiden te gaan. Klinkt misschien gek, maar kijk er naar uit om weer fulltime te gaan werken.

Wat verder? Ik leg mezelf wel op om doelen te stellen. Iedere keer wel iets en kijk wat er van komt. In ieder geval een weekend Nijmegen belooft in november. Dan eerst een gesprek met mijn psycholoog en daarna op weg. Wat ik ga doen? De stad bezichtigen en natuurlijk hardlopen als het goed gaat. Gezellige avond met vrienden van de hardloop groep.

Liefs Vicky 👄👄👄

Negen weken thuis

Zolang ben ik alweer thuis en het gaat best goed. Sinds een week gaat het zitten ook veel beter en dat is best prettig. Waar dat door komt is dat de genezing steeds beter gaat. Dan heb je toch wat meer vrijheid waar je dan ook gaat zitten. Het wandelen geeft voor mij daar veel baat bij. Conditie opbouwen en weer aan het werk gaan. Thuis werken om te beginnen en dan op locatie verder om daarna weer hele dagen. Begin het wel zat te worden ook al is het prachtig weer en natuurlijk pak ik dit mee en natuurlijk is deze tijd ideaal daarvoor. Ga en wil niet fietsen omdat ik dat nog niet zie zitten. Vindt dat nog eng en ook geen idee hoelang ik dat zou gaan volhouden. Dus ben afhankelijk met de bus en dat zit ook niet echt lekker en komt ook niet overal of wandelen. Dus blijf dan ook rondom huis.
Ook is het bed uit de huiskamer en geeft meer ruimte. Weer een normale opstelling in huis en is toch weer wat rustgevend voor mij. Hulp heb ik ook niet meer en dat houdt in dat ik het huishouden zelf weer doe. Elke dag wat en met boodschappen ook. Tillen mag ook en wel met beleid en de hele zware dingen wachten dan maar.
Wandelen is het alternatieve van het hardlopen en doe het elke dag. De ene dag kleine wandeling met de buuf en de andere alleen en een lange afstand. Gaat ook steeds beter en hoop binnenkort te beginnen met hardlopen. Hardlopen? Dan kan je ook wel weer gaan werken.... ha, de hele dag op mijn gat zitten lukt nog niet dus gewoon datgene thuis opbouwen. Blij dat ik daar alle ruimte voor krijg.
Prettig is dat ik ook makkelijk in mijn kleding zit. Bedoel gewoon dat mijn broeken top zitten en beter dan voorheen. Niet elke keer rekening houden met..... tjezus wat ben ik daar blij mee dat die verstoppertje is gaan spelen. Hahaha lol
Twee keer per dag mag ik mezelf afzonderen en dat lukt heel erg goed. Gebruik eigenlijk alleen maar de grootste, de derde gebruik ik alleen nog in de ochtend eigenlijk om er even op te starten. Hallo moet ook even wakker worden 😂. Ik heb ook nog gekeken voor als ik ga werken. Ik heb in de ochtend een uur en drie kwartier nodig voordat ik de deur uit kan. Niet te gehaast, maar net goed zo.

Een collega vroeg nog wat ga je straks doen? Na je operatie. Je zit nu in een flow en dan niet meer..... nou dat klopt wel. Heb voor mezelf een aantal dingen opgeschreven wat ik graag wil gaan doen en daar hoort natuurlijk hardlopen bij. Kijk wat de toekomst gaat bieden en ga nog brainstormen met mijn psycholoog hierover. Waarom met hem? Omdat ik dat belangrijk vind. De uitwerking komt dan vanzelf. Heb ook al wat gekletst met mijn buuf hierover tijdens onze wandeling.

Liefs Vicky 👄👄👄

Op zoek naar mezelf

Toen ik eindelijk vertelde wie ik was vier jaar geleden ging ik eerst een moeilijke periode in. Eigenlijk valt alles ineen, scheiding, huis verkopen, alles verdelen en regelen dat je weer onderdak hebt. Dat alles is gelukt en woon heerlijk op een leuke locatie in Haarlem. Jaren ben ik ook bezig geweest met hoe dan. Voor nu op dit moment ontzettend blij met iedereen en alles om mij heen. Zo ook dat ik eindelijk mezelf mag en kan zijn. Operatie gehad en heerlijk genieten hoe het gaat.
Had nog wel onzekerheden met borstgroei, omdat ik daar derde graad verbranding heb daar. Gelukkig voor mij groeien mijn borsten en wil wel graag een borstvergroting willen ondergaan omdat ik dat net meer vrouwelijker vindt dan ik nu heb. Voor ieder is dat anders, maar voor mij wel om dit te gaan doen.
Ook was mijn ik erg benieuwd hoe het zou gaan als ik ma mijn geslachtoperatie nog wel zou kinnen genieten en dan ook een orgasme kan krijgen. In 2015 iedereen in mijn omgeving wist het wel en dan ook op Facebook vrienden maken en dan maak je ook kennis met degene die al in transitie zijn of volbracht hebben. Heb je ook vragen over hoe hun zich voelen en ook over het genot. Er zijn best verschillen. Je het ultieme genot na een jaar of twee jaar hebben of later in het jaar. Ook hoe jezelf ben en het wil ervaren. Ik heb voor mezelf gezocht naar ervaringen van anderen. Mag je best weten. Nieuwsgierig? Nee hoor.
Nou heb ik hierin geen blad voor mijn mond. Met de wetenschap mijn operatie ingegaan en had zelf altijd gezegd dat als ik het ultieme moment niet ervaar dan is dat maar zo. Bij de ok de vraag van mijn chirurge of diepte belangrijk was? Nee hoor. Na de operatie kwam ze nog langs in ik vroeg naar de diepte, tja dat is prettig zei ik. Bij de eerste echte controle bij haar aangeschoven vraagt ze zo in één keer of dat ik al klaargekomen was? Ehhh nee.... oh kan dat dan al? Ja hoor zegt zij. Nog even onder de indruk de rest van de controles gedaan en gingen weer naar huis en over drie maanden terug.
Nou geloof mij, het geeft mij nu een prettig gevoel. Voor wat ik nu de afgelopen drie weken merk en dat is bij mijn quality time (en ook soms overdag) een fijn gevoel en ben nieuwsgierig naar op dit gebied en ben op onderzoek uit. Mag je gerust weten, want vanmorgen werd ik prettig wakker en werd alleen maar versterkt in mijn quality time. HET moment was er nog niet, maar zoooo een heerlijk gevoel. En dat na zes weken al. Dus tja wanneer dat uiteindelijk is geen idee, maar nu al geweldig. De ene chirurg is de ander niet, maar ik ben blij met haar.
Eerst het gevoel ontdekken hoe ik er maar toe leef zodat ik als ik een partner ontmoet de weg wijzen naar mijn punt. Die van haar ga ik wel vinden.


Liefs Vicky 👄👄👄

Stapje voor stapje naar herstellen

De dagen gaan redelijk snel voorbij en dat is best prettig. Daar zit nog best een periode van genezing bij, want dat duurt wel even. Zes weken zeggen ze en hou mij daar wel aan. Ik probeer rond negen á half tien toch wel naar bed te gaan. Alles klaarzetten voor "mijn" half uurtje. Dat is echt voor mij en wil daar maximaal van genieten. Dat lukt ook zeker en lijkt dat ik hierin ook wel kleine dingen merk in mij. Genezing of genot het is beide erg welkom. Eer dat ik dan slaap is dan rond elf. 's Morgens dito hetzelfde en zie wel hoe laat ik wakker wordt en eruit kom. Meestal ben ik ook rond half elf beneden. Heb mijn half uurtje gehad en heerlijk onder de douche geweest en dan eten klaar maken en koffie erbij. Dan ook rustig wakker worden op bed beneden en dat heb ik dan wel nodig. Ben vanaf wakker worden nu gewoon een dikke anderhalf uur verder. Voor nu oké en straks als ik ga werken ga ik pas dingen veranderen en aanpassen. Verder op de dag een beetje tv kijken en lopen in huis boekje lezen en natuurlijk op Facebook. Geen bankhangen, want de bank is te zacht. Gewoon op bed en op een harde stoel. Daar nu maximaal een anderhalf uur achter elkaar in gezeten en dat is genoeg nu. Probeer buiten stukjes te gaan wandelen en steeds een beetje verder en voelen hoe dat gaat. Daarna ook weer rust en nog even een dutje doen. Omdat ik dat gewoon nodig heb. Het is ook pas 17 dagen gelden dat ik geopereerd ben.
Onwijs fijn dat ik hulp heb en dat ze mij steunen. Fijn dat ik dan ook aanspraak heb. Kan gezellig bellen en heb visite gehad.
Aankomende dinsdag middag controle in het vumc Amsterdam en ik heb nog wat vragen en ben benieuwd wat ze zal zeggen. Kom bij mijn eigen chirurge en dat is wel prettig. Zo blij wat ze gedaan heeft en maakt mij dat ik meer mag gaan genieten van het leven. Nu nog meer. Wat ik nu voel in mij wil ik weten of dat ook daadwerkelijk klopt. Kleine dingen en van zulke grote waarde.

Gelukkig? Ja echt wel!!!! ❤

Liefs Vicky 👄👄👄

Dit is de mooiste

Was een paar dagen eerder vrij dan ikzelf had gepland. Best heel lekker moet je weten. Heb elke dag wat in huis gedaan om het op mijn gemak te doen. Elke dag wat boodschappen gedaan. En dan kwam de dag dat ik naar het ziekenhuis zou gaan. Best wel spannend en dat had ik pas dat ik vrij was eigenlijk. Bij aankomst gemeld en gelijk gevraagd hoe laat ik aan de beurt zou zijn. Gelukkig vroeg dis dat was een pak van mijn hart. De operatie is goed gegaan en ben ontzettend gelukkig en het plaatje klopt als ik in de spiegel kijk. Het eerste wat ik deed toen ik wakker werd is onder de dekens kijken. Wat werd ik daar blij van. Geen bobbel meer te zien. Wat er dan door je heen gaat is niet te beschrijven. Het is zo'n prettig gevoel van binnen en liefde op het eerste gezicht.
De tweede dag moet je ook blijven liggen en dat is niet iets voor mij, maar doe er alles voor. Dan de derde dag. We mochten eruit om zelf te gaan plassen en te douchen. Wassen voor mij eerst maar voor de wastafel. Toen naar het toilet en fat ging mis en was blij dat er hulp bij was en mij op kon vangen. Leek wel minuten, maar het was 20 seconden en was doordrenkt van de zweet. Met hulp van andere op bed gekomen die gehaald werd. Ben daarna echt moeten bijkomen en was even te veel.
Rond de middag onder begeleiding naar het toilet gegaan en in de avond ook een stukje gelopen. Vandaag ging het een stuk beter. Ook wel onder begeleiding gedoucht en wilde dat ze erbij zou staan als het mis zou gaan. Gelukkig ging het goed en best trots op mezelf. Al best wat stukjes gewandeld en geluisterd naar mijn lichaam. Gaat de ene keer makkelijker dan de andere en is niet verwonderlijk. Na gisteren dus heel voorzichtig gedaan en heb echt de tijd nodig. De een is de ander niet. Contact op de kamer is reuze gezellig en dat is heel fijn.

En ja wat voel ik? Van alles wel eigenlijk. Blij en vreugde. Gevoel dat nu echt klopt. Als ik in de spiegel kijk dan een warm gevoel van binnen. Merk kleine dingen die gebeuren wat heel fijn is. Ik heb een foto gemaakt en in de spiegel gekeken wauw wat mooi en alles op z'n plek. Het is ook pijn met vreugde tegelijk en als ik ook mijn bekkenbodem controle doe voel ik ook wat ik wil voelen. Wordt er erg vrolijk van en die smile er nooit meer van af gaat.

Morgen ga ik proberen of ik aan tafel kan gaan eten, maar dat zie ik morgen wel. Maandag de grote dag, want dan komen ze mij verder bevrijden van de tampon die er nog in zit en dan mag ik gaan dilateren samen met haar en dan weet ik wat ik nog meer kan gaan voelen.

Liefs Vicky 👄👄👄

Op weg naar de mooiste

Dan komt de dag heel dichtbij. 2 mei mijn dag, mijn moment dat veel gaat veranderen. Wat vooraf ging heeft voor mij veel veranderd en mooie dingen teweeggebracht. Vallen, maar ook zeker opstaan. Nu drie jaar verder en vele gesprekken achter de rug en wat allemaal nodig was om mijn operatie in te gaan. Nu dat de dag dichterbij komt een hoop dingen regelen om het voor mij makkelijker te maken om te genezen. Ben daarom ook ontzettend blij met iedereen om mij heen die willen  helpen. Nog wel wat puntjes op de i zetten, maar dat komt goed. Ik hoef ook nog maar een paar dagen te werken. Dat is wel prettig om afleiding te hebben nu. Gaan de dagen snel voorbij. Wat ik daarin het lastige vindt is dat ik wat ik deed los moet laten en voor de ander dit op te pakken en nog de steun kan geven om te laten herinneren wat te doen en zal met alle liefde alles uitleggen. Gelukkig gaat ook alles zonder mij gewoon door op het werk. Zou wel heel gek zijn. Zij nog tegen mijn collega dat het raar is om zo weinig te doen. Maar goed vandaag laatste controle gehad genitaal en is top. Wil alles zo goed mogelijk op een rijtje hebben.
Volgende week dinsdag pre-operatief consult voor de opname. Wordt voor veel dingen gecontroleerd en ook welke narcose ik krijg. Ook belangrijk om dat te doen voor mijn stemoperatie die ik wil. Sta daar ook voor op de wachtlijst. Is dat niet te veel? Nee hoor, kom maar op. Volgende week donderdag mijn laatste werkdag en dan mijn huisje indelen om zo neer te ploffen en te doen wat ik lastig vindt en dat is stil zitten en vooral niks doen. Alles aan een ander over laten, maar daar heb ik alle vertrouwen in. Zes weken niks doen en doe ook niks. Alles opzij voor een goed herstel.

Wauw wat ben ik blij. Wat ga ik merken en wat ga ik voelen. Wat is er verandert en hoe ga ik er mee om. Natuurlijk heb ik daar mijn gedachten over en dat zijn prettige gedachten. Is voor ieder anders, maar ik heb voor mezelf wel alles op een rijtje. Ik ga dit met alle liefde omarmen. Ik kan dan weer heerlijk onbezorgd op strand liggen en zwemmen. Naar de sauna gaan en kortere truitjes aantrekken omdat ik niks meer hoef te verbergen. Je hebt natuurlijk alternatieve hulpmiddelen, maar dat is nooit mijn ding geweest. Kan gewoon met hardlopen een gewone tight aan en dat staat dan heel natuurlijk zonder..... nou ja je weet wel.

Hoe ik mij daarna voel lezen jullie vanzelfsprekend.

Liefs Vicky 👄👄👄

Gevoelens die ik heb nu

Tja wat kan je ermee en wat doet het met mij. Op dit moment best veel. Wat voel ik op dit moment en wat doet de toekomst? Wat gaat de toekomst brengen mentaal en fysiek. Je innerlijke gevoel wat je voor iemand kan gaan voelen of is het er niet of wel. Wat als je even oog contact heb en wat krijg je terug? Allemaal vragen wat me wel bezig houdt. Wat wil ik wel en wat niet.

Als ik naar nu kijk hoor ik de buren lekker bezig zijn in de tuin. Straatje schoon maken voor de lente/zomer die er aan komt. Ik? Totaal nog geen behoefte aan, maar kriebelt wel. Wil ik dan wel of niet..... Heb in ieder geval mijn rozen de dode takjes gesnoeid. Dat is al wat. Mijn dakterras is de afscherming stuk gewaaid dus moet er af. Baal daar zo van dat ik alles weg moet halen. Pfff nog geen zin an. Maar moet toch gebeuren. Wanneer? Geen idee nog. Ik moet ook nog mijn kozijnen hier en daar opknappen. Weet het, maar ga ik dat nog even doen? Kan ik dat straks in de zomer doen, of is dat te vroeg om op de ladder te staan? Een ander laten doen is geen optie, omdat ik het graag zelf doe. Aan de andere kant wil ik het uit handen geven, omdat ik er geen zin meer in heb op dit moment.

Wat ik wel merk bij mezelf is dat ik steeds meer het grove niet meer wil gaan doen en het fijne steeds meer naar verlang. Maar omdat ik nog alleen ben moet ik het wel nog beetpakken. Dat wordt wel steeds meer een dingetje.

Ik geniet wel zeker met de dingen die ik doe. Wat er komen gaat voelt ontzettend prettig en wil ervaren wat het met mij gaat doen. Op welke manier ga ik genieten en komen er nog meer gevoelens vrij? Ik merk nu van mezelf onderweg naar wat dan ook dat ik mensen aankijk en degene die terug kijken om te ontdekken met welk gevoel ze terug kijken. Praatje maken met een verkoopster of verkoper hoe de terugkoppeling is. Ik ben niet opzoek naar de ware liefde, maar kijk wel om mij heen. Natuurlijk doe ik dat, duhuh dat doet iedereen. Dan heb je een wow factor of hmmm factor. Krijg een glimlach terug of niet, maar wat denk je dan op dat moment. Kan ik dat vragen? Of toch niet. Loop dan toch door. Ik zoek niet naar de ware, maar kijk wel naar een leuke vrouw en wat doet het met mij. Het moet op dat moment oké zijn en de klik er zijn, maar wanneer is dat? Geen idee. Durf ik het aan om dan contact te zoeken op dat moment of wacht ik dan nog omdat ik nog niet zover ben? Durf ik mij wel te binden of ben ik een eeuwige vrijgezel aan het worden? Wat ik wel wil in een relatie is vrijheid en dat het dat ik afstand hou nu? Of ben ik niet aan het zoeken nu of misschien toch wel een beetje? Pfff wat een vragen allemaal of zijn het gedachten die spelen? Ik kan met iedereen overweg en praat met iedereen waar ik mij goed bij voel. Maar hoe ziet de ander dat?

Iedereen zegt dat het leuk is om contact te hebben, maar welk punt is dan dat je de ware tegenkomt? Dat weet niemand en ik ook niet, maar op sommige momenten houdt het me wel bezig. Vriendschap is mij alles waart en hecht veel  waarde aan. Veel contact of weinig maakt niet uit, zo moet een vriendschap zijn. Hoever mag je gaan in zo'n vriendschap? Dat is bij ieder anders en gevoelens daarbij merk je hoe dicht je bij degene staat en goed voelt. Dat is de kracht van vriendschap.

Wat de toekomst ook mag brengen in de liefde of gewoon samen zijn omdat we dezelfde dingen gemeen hebben om samen te zijn en dat naast elkaar te delen in één woning zal uitwijzen. Wat ik wel weet dat ik gewoon wil genieten van het leven en als er iemand is hier op aarde die dat wil delen hoop ik haar tegen te komen.

Snap jij het of snap ik het? Het blijven gedachten en gevoelens waar ik mij mee bezig hou zo nu en dan. Het is geen kreet om hulp, maar even mijn gedachten wegschrijven.

Liefs Vicky 👄👄👄

10 maart 2018

We zijn nu dik drie weken verder. Als ik kijk hoe snel alles toch wel voorbij gaat qua dagen dan, ben ik er wel blij mee. Na Valentijnsdag ontzettend blij en happy gevoel. Het hardlopen hing goed, op het werk oké en thuis prima vermaak. Heb 24 februari een heerlijke 30km gelopen. Weliswaar koud, maar prima kunnen volhouden. En vorige week 20km. Houden lekker de afstanden bij. uiteraard ben je nieuwsgierig wanneer je te horen krijgt of je een datum weet voor je operatie. Dus ik bellen en net doen of mijn neus bloed. Krijg ik een vrouw aan de telefoon en stel mijn vraag. Nou, zegt ze ik kan nog niks plannen blabla ivm uitvallen van operatie's dus ik bel pas weer in april. Dit zegt ze dus heel cool en of het om iets simpel is. Oké zeg ik en hang op. Helemaal beduusd blijf ik eigenlijk staan en langzaam dringt het tot mij door. Nou ja.... leek wel of dat ik met de tandarts belde voor een afspraak. Best over mijn toeren komt mijn collega binnen en ik vertel dit al huilend. Pfff wat een gedoe. Moest maar eerst even bijkomen hiervan. Dan besef je ook waar je staat op dat moment. Ik heb op dat moment besloten gewoon mijn ding te doen en ja het leven gaat ook verder. Heel veel lieve reacties gehad waar ik erg blij mee ben. 3 maart een heerlijk avondje gehad met twee lieve vriendinnen en heerlijk zitten eten en kletsen. Toch blijf je in je achterhoofd denken wat je kan doen. Dan toch eerst je psycholoog contacten en hij kon niks doen. Toch nog wel wat vragen die ik wil stellen. Dus ik bel alsnog naar de planning vagina plastic.

Krijg ik dezelfde dame aan de telefoon en stel mijn vragen en krijg netjes antwoord hierop. Moet dan toch zelf thuishulp gaan vragen. Nou prima dan weet ik dat. Dan stelt zij de vraag die ik totaal niet verwacht van haar, want ik wilde die zelf stellen. Zullen we een datum prikken. Nou, zeg ik met een brok in mijn keel ja heel graag wil ik dat. Zij kijkt en noemt de datum 2 Mei doen? Ja heel graag, maar het liefst eerderen deze datum staat gewoon vast he. Zooo blij dat ik eindelijk weet wanneer ik geopereerd ga worden. Wauw wat gaaf en de hele wereld mag het weten en gewoon super en ben blij blij blij. Dan ga je heerlijk en geweldig het weekend in.

Dan heb je de uitdaging staan om Leiden naar Haarlem te gaan hardlopen en vanochtend vroeg de deur uit gegaan. Begon goed, maar uiteindelijk gestopt bij 24km in Heemstede. Verder kwam ik niet. Voelde niet echt oké en mijn hartslag te hoog. Schoenen zaten niet lekker dus om mezelf niet verder te pijnigen met de bus naar huis gegaan. Prima hoor, maar de marathon zit er niet in. Dan maar een andere afstand lopen om blessure te voorkomen. Zit ik nu echt niet op te wachten. Blij dat ik nu voor mezelf die keuze maak. Voorheen liep ik gewoon door, hoe stom is dat. De uitdaging blijft natuurlijk staan tot ik hem wel gelopen heb. Misschien nog wel voor mijn operatie. Komende weken heerlijk blijven relaxen en lopen al geen hele lange afstanden meer. Nou je een paar dan hahaha

11 maart

Een dag verder en een nachtje geslapen. De eigenlijke teleurstelling achteraf blij met de 24km. Niet verwachte afstand, weet denk wel waardoor het kwam. Beetje te warm aangekleed en mijn buidel te zwaar. Hartslag te hoog. Dus niet oké na een peptalk besloten om volgende week zaterdag een poging om de 30km te lopen en de week erop nog 25km. Ik heb vanaf vandaag nog een maand dus het is nog mogelijk. Waarom nu dan weer wel? Ik heb nog nooit iets opgegeven en altijd doorgegaan, dus doe dat nu ook niet. Daarom kan wel ik zeggen dat trots ben waar ik nu sta en wat ik doe. Omgaan met teleurstellingen en omzetten naar positieve mogelijkheden. Maar wat wil je, over zeven weken is het al zover. Hoeveel positiviteit wil je nog meer hebben.

Over vier weken dus de marathon van Rotterdam en drie weken later ben ik vrij tot de operatie. Dat moet toch wel genoeg zijn om te herstellen. 27 april zal mijn laatste werkdag zijn. Dan relaxed alles klaar maken voor als ik terug kom.

Liefs Vicky 👄👄👄

Happy valentijn

Het begon allemaal drie jaar geleden op 27 februari 2015. Intake gesprek en dan een half jaar wachten op de eerste diagnostiek. Augustus dat zelfde jaar mijn eerste gesprek. Ik had vijf gesprekken gehad en bij de vierde wist mijn psycholoog al genoeg. Afgesproken om voor de kinderen even te wachten om te wennen aan het idee. December 2016 ben ik mijn traject ingegaan en ook diverse gesprekken en controles gehad. Afgelopen december traject afgerond en de volgende stap zou besproken worden. Mijn psycholoog heeft woord gehouden en de afspraak gemaakt voor 14 februari dit jaar. Zou het een Valentijn cadeau worden?

Vandaag was het fan zover. Ik had zelf al wat voorbereiding gedaan. Wil toch zekerheden voor mezelf hebben. We werden geroepen en samen maar een lokaal gelopen waar de voorlichtingen richting de operatie en de eventuele risico's die er bij horen. Nadat alles besproken waren en antwoord gegeven zijn die wij hadden was het wachten geblazen. Per persoon werden we opgehaald. Vanaf kwart voor tien tot kwart over elf zitten wachten. Pfff dat is lang. Wel even een rustpunt genomen voor mezelf en afgesloten van de rest. Maakt mij niet uit hoe een ander dan denkt, het is goed voor mij dus doe ik dat. Toen werd ik gevraagd voor de bekkenbodem controle. Diverse vragen werden gesteld en ging er vlot doorheen. Ook vermeld dat ik zelf al voor de bekkenbodem controle bij mijn eigen fysiotherapeute was geweest en kon dat alleen maar beamen. Ze was vrij snel klaar met de controles. Toen wachten op de genitale controle. Dat duurde voor beleving een eeuwigheid. Ook toen werd ik uiteindelijk gehaald en meegenomen voor verdere vragen en controle. Voor de thuishulp krijg ik nog bericht en de sauna kan ik na drie maanden lekker proberen of het fijn is. Voor het hardlopen ook na drie, vier maanden rustig aan beginnen. Toen de controle. Oh wat was ik daar zenuwachtig voor en achteraf nergens voor nodig. Het is gewoon top. Op dat moment zij ze dat ik op de wachtlijst genoteerd wordt. Wauw wauw wat een heerlijk en super fijn gevoel geeft fat. Ik zat te huilen van geluk en blijdschap. Er ging best een last van mijn schouders af. Het gevoel is niet te beschrijven. Denk dat je het kan vergelijken dat je weet dat je in verwachting bent. Je voelt je zooo gelukkig. De hele dag een smile op mijn gezicht en gaat er voorlopig niet meer vanaf. Hoeft ook niet dus ..... hihihi. Nu wachten op een telefoontje voor de datum en dan verder dingen regelen.

Nu ga ik verder genieten van het heerlijke super gevoel die ik beleef.

Liefs Vicky 👄👄👄❤

t

Het gaat best snel

Dan is het alweer februari. De dagen gaan toch wel sneller dan je denkt. Al kan het voor mij nog sneller gaan. Maar ja, het hoe je het zelf allemaal invulde. Had in december bij mijn kapster een nieuw kapsel besteld en twee weken later mocht ik terug komen. Whoop hij is mooi en iets anders dan. Erg tevreden en krijg leuke reacties. Niet alles is positief en verneem je dat een oom opgenomen is en later overleden is. Had de laatste jaren niet veel contact, maar mooie herinneringen die je dan weer ophaal. Herinneringen zijn er om in je hart vast te houden. De omstandigheden komen dan dat je ook de familie ziet. Fijn om dan iedereen gedag te zeggen en even te praten met elkaar. Blij dat de meeste je accepteren om wie je bent en vinden het stoer dat je er bent. Voor ander is het wennen en ook dat mag. Ik sta voor iedereen open en je mag vragen wat je wil.
Afgelopen dinsdag mijn laatste afspraak gehad voor zover bij mijn huid specialiste. Brief meegekregen en ze heeft de mail ook gestuurd naar het vumc Amsterdam. Vandaag een vrije dag en een afspraak in het vumc. Bloed prikken, bloeddruk en gewicht werden gecontroleerd en de leuke complimenten in ontvangst nemen begin je de dag al goed. Toen gesprek met de verpleegkundige en recept voor de hormonen en zo ook mee gekregen. Over een half jaar terug komen en voor de rest van je leven zit je daar aan vast. Nou lekker dan. Hihihi dat is prima hoor. Ook boodschappen gedaan en dan heb je 's middags de laatste afspraak bij mijn fysiotherapeute. Controle bekkenbodem en die is oké. Fijn om te weten vindt ik. De huisarts wordt op de hoogte gesteld en ik krijg daar ook de beoordeling per e-mail van. Met deze mooie berichten heb ik wel dat het maar sneller 14 februari mag gaan zijn. Alles is goed en kan ik makkelijk op de wachtlijst genoteerd worden. Tja, zo werkt dat niet en alles volgens het boekje. Heb me maar te schikken naar hun protocol. Nog 10 dagen dus.

Dan loop ik ook nog hard. Heb het bizarre idee om van leiden naar Haarlem te lopen. Dus dat gaat wel gebeuren en moet even kijken wanneer. Heb nog 23 keer trainen voor de marathon van Rotterdam die ik misschien ga lopen. Ligt er helemaal aan wanner ik de datum krijg voor de operatie. Die gaat sowieso voor op alles. Maar goed kan er wel voor trainen en dan als Rotterdam niet door gaat wel 32km gelopen wat ik al wilde gaan doen. Heerlijk toch? Ik hoor jullie al denken, die is maf...
Nou echt niet, dit is echt mij ding en na de operatie ga ik gewoon door waar ik gebleven ben.

Zo happy met mijn leven. Op de toekomst. ❤

Liefs Vicky 👄👄👄

Nog drie maanden?

Het nieuwe jaar begon eigenlijk wel goed. Beetje schaamte, want moest op drie Januari op controle voor mijn gelaat. Drie dagen haargroei laten staan en dan 2 januari wel gaan werken😐, maar met een sjaal kan je voor onderweg wel veel verbergen. Was ook koud dus een sjaal roept geen vragen op. Ik zit verder binnen en mijn collega's vinden het niet erg en kan gewoon mezelf blijven. Maar goed, ik op controle gelaat en kwam bij Sanneke op controle en zij verontschuldigde zich dat dit nodig is. Foto's gemaakt en gisteren 12 januari de verwijzing al binnen. Ook nog met haar over de operatie gehad en hoe snel ik daarna weer mocht gaan beginnen met hardlopen. Nou best snel eigenlijk, na drie maanden al en uiteraard verantwoord luisteren naar jezelf of dat lukt. Ze is zelf ook frequent hardloopster dus we hadden een leuk gesprek. Ze zou voor mij ook in de gaten houden i.v.m. uitnodiging voor de groepsgesprek. Ze had vernomen dat mijn psycholoog voorrang had gevraagd voor mij en hoe kan het ook, zei heeft meegelopen bij mijn psycholoog toen ze pas begon in het vumc. Weer een leuk gesprek samen. Kreeg via mijn Dossier de uitnodig voor twee februari en er stond er al één en dat verwarde mij en had een mail gestuurd. Achteraf bleek het om een gewone controle te gaan en dat zij Inge dus ook al. Nou ja beter navragen dan met allerlei vragen te zitten. Later ook dus de uitnodig voor 14 februari voor de groepsgesprek binnen en super blij mee. Dat is volgende maand al. Ze had me gebeld, want dat had ze beloofd. Weet op die dag om twaalf uur of dat ik op de wachtlijst genoteerd sta. Het kan nog alle kanten op, maar omdat ik zelf bij mijn eigen fysiotherapeut voor bekkenbodem gecontroleerd ben en aanstaande dinsdag controle heb voor genitaal of ik schoon ben heb ik een stok voor de deur. Controle freak? Mee hoor hoe kom je erbij 😂😂. Liever dat dan dat ze me niet op de wachtlijst zetten.

En verder? Lekker genieten met wat ik doe en geen druk ergens op. Nou ja druk op het werk😂😂. Boos zijn en op bepaalde momenten en mag dat uiten bij mijn eigen psycholoog thuis en lekker droog een antwoord terug krijgen en op je nummer gezet worden op een gepaste manier. Ben dan ook van slag en moet dan daarna ook even in de zenn stand. Gelukkig kan ik mijn ei kwijt bij haar en ze weet hoe ik ben.

De laatste lootjes wegen het zwaarst zeggen ze wel eens...... tja..... met wegschrijven en hardlopen lukt dat best. Morgenochtend weer een rondje hardlopen en zie wel hoever.

Wat is dan drie maanden ten opzichte van drie jaar? Februari 2015 had ik mijn eerste intake gesprek en drie jaar later de groepsgesprek. Toch weer bijzonder dat in deze blog met het getal drie bijna centraal staat.