Gevoelens die ik heb nu

Tja wat kan je ermee en wat doet het met mij. Op dit moment best veel. Wat voel ik op dit moment en wat doet de toekomst? Wat gaat de toekomst brengen mentaal en fysiek. Je innerlijke gevoel wat je voor iemand kan gaan voelen of is het er niet of wel. Wat als je even oog contact heb en wat krijg je terug? Allemaal vragen wat me wel bezig houdt. Wat wil ik wel en wat niet.

Als ik naar nu kijk hoor ik de buren lekker bezig zijn in de tuin. Straatje schoon maken voor de lente/zomer die er aan komt. Ik? Totaal nog geen behoefte aan, maar kriebelt wel. Wil ik dan wel of niet..... Heb in ieder geval mijn rozen de dode takjes gesnoeid. Dat is al wat. Mijn dakterras is de afscherming stuk gewaaid dus moet er af. Baal daar zo van dat ik alles weg moet halen. Pfff nog geen zin an. Maar moet toch gebeuren. Wanneer? Geen idee nog. Ik moet ook nog mijn kozijnen hier en daar opknappen. Weet het, maar ga ik dat nog even doen? Kan ik dat straks in de zomer doen, of is dat te vroeg om op de ladder te staan? Een ander laten doen is geen optie, omdat ik het graag zelf doe. Aan de andere kant wil ik het uit handen geven, omdat ik er geen zin meer in heb op dit moment.

Wat ik wel merk bij mezelf is dat ik steeds meer het grove niet meer wil gaan doen en het fijne steeds meer naar verlang. Maar omdat ik nog alleen ben moet ik het wel nog beetpakken. Dat wordt wel steeds meer een dingetje.

Ik geniet wel zeker met de dingen die ik doe. Wat er komen gaat voelt ontzettend prettig en wil ervaren wat het met mij gaat doen. Op welke manier ga ik genieten en komen er nog meer gevoelens vrij? Ik merk nu van mezelf onderweg naar wat dan ook dat ik mensen aankijk en degene die terug kijken om te ontdekken met welk gevoel ze terug kijken. Praatje maken met een verkoopster of verkoper hoe de terugkoppeling is. Ik ben niet opzoek naar de ware liefde, maar kijk wel om mij heen. Natuurlijk doe ik dat, duhuh dat doet iedereen. Dan heb je een wow factor of hmmm factor. Krijg een glimlach terug of niet, maar wat denk je dan op dat moment. Kan ik dat vragen? Of toch niet. Loop dan toch door. Ik zoek niet naar de ware, maar kijk wel naar een leuke vrouw en wat doet het met mij. Het moet op dat moment oké zijn en de klik er zijn, maar wanneer is dat? Geen idee. Durf ik het aan om dan contact te zoeken op dat moment of wacht ik dan nog omdat ik nog niet zover ben? Durf ik mij wel te binden of ben ik een eeuwige vrijgezel aan het worden? Wat ik wel wil in een relatie is vrijheid en dat het dat ik afstand hou nu? Of ben ik niet aan het zoeken nu of misschien toch wel een beetje? Pfff wat een vragen allemaal of zijn het gedachten die spelen? Ik kan met iedereen overweg en praat met iedereen waar ik mij goed bij voel. Maar hoe ziet de ander dat?

Iedereen zegt dat het leuk is om contact te hebben, maar welk punt is dan dat je de ware tegenkomt? Dat weet niemand en ik ook niet, maar op sommige momenten houdt het me wel bezig. Vriendschap is mij alles waart en hecht veel  waarde aan. Veel contact of weinig maakt niet uit, zo moet een vriendschap zijn. Hoever mag je gaan in zo'n vriendschap? Dat is bij ieder anders en gevoelens daarbij merk je hoe dicht je bij degene staat en goed voelt. Dat is de kracht van vriendschap.

Wat de toekomst ook mag brengen in de liefde of gewoon samen zijn omdat we dezelfde dingen gemeen hebben om samen te zijn en dat naast elkaar te delen in één woning zal uitwijzen. Wat ik wel weet dat ik gewoon wil genieten van het leven en als er iemand is hier op aarde die dat wil delen hoop ik haar tegen te komen.

Snap jij het of snap ik het? Het blijven gedachten en gevoelens waar ik mij mee bezig hou zo nu en dan. Het is geen kreet om hulp, maar even mijn gedachten wegschrijven.

Liefs Vicky 👄👄👄

10 maart 2018

We zijn nu dik drie weken verder. Als ik kijk hoe snel alles toch wel voorbij gaat qua dagen dan, ben ik er wel blij mee. Na Valentijnsdag ontzettend blij en happy gevoel. Het hardlopen hing goed, op het werk oké en thuis prima vermaak. Heb 24 februari een heerlijke 30km gelopen. Weliswaar koud, maar prima kunnen volhouden. En vorige week 20km. Houden lekker de afstanden bij. uiteraard ben je nieuwsgierig wanneer je te horen krijgt of je een datum weet voor je operatie. Dus ik bellen en net doen of mijn neus bloed. Krijg ik een vrouw aan de telefoon en stel mijn vraag. Nou, zegt ze ik kan nog niks plannen blabla ivm uitvallen van operatie's dus ik bel pas weer in april. Dit zegt ze dus heel cool en of het om iets simpel is. Oké zeg ik en hang op. Helemaal beduusd blijf ik eigenlijk staan en langzaam dringt het tot mij door. Nou ja.... leek wel of dat ik met de tandarts belde voor een afspraak. Best over mijn toeren komt mijn collega binnen en ik vertel dit al huilend. Pfff wat een gedoe. Moest maar eerst even bijkomen hiervan. Dan besef je ook waar je staat op dat moment. Ik heb op dat moment besloten gewoon mijn ding te doen en ja het leven gaat ook verder. Heel veel lieve reacties gehad waar ik erg blij mee ben. 3 maart een heerlijk avondje gehad met twee lieve vriendinnen en heerlijk zitten eten en kletsen. Toch blijf je in je achterhoofd denken wat je kan doen. Dan toch eerst je psycholoog contacten en hij kon niks doen. Toch nog wel wat vragen die ik wil stellen. Dus ik bel alsnog naar de planning vagina plastic.

Krijg ik dezelfde dame aan de telefoon en stel mijn vragen en krijg netjes antwoord hierop. Moet dan toch zelf thuishulp gaan vragen. Nou prima dan weet ik dat. Dan stelt zij de vraag die ik totaal niet verwacht van haar, want ik wilde die zelf stellen. Zullen we een datum prikken. Nou, zeg ik met een brok in mijn keel ja heel graag wil ik dat. Zij kijkt en noemt de datum 2 Mei doen? Ja heel graag, maar het liefst eerderen deze datum staat gewoon vast he. Zooo blij dat ik eindelijk weet wanneer ik geopereerd ga worden. Wauw wat gaaf en de hele wereld mag het weten en gewoon super en ben blij blij blij. Dan ga je heerlijk en geweldig het weekend in.

Dan heb je de uitdaging staan om Leiden naar Haarlem te gaan hardlopen en vanochtend vroeg de deur uit gegaan. Begon goed, maar uiteindelijk gestopt bij 24km in Heemstede. Verder kwam ik niet. Voelde niet echt oké en mijn hartslag te hoog. Schoenen zaten niet lekker dus om mezelf niet verder te pijnigen met de bus naar huis gegaan. Prima hoor, maar de marathon zit er niet in. Dan maar een andere afstand lopen om blessure te voorkomen. Zit ik nu echt niet op te wachten. Blij dat ik nu voor mezelf die keuze maak. Voorheen liep ik gewoon door, hoe stom is dat. De uitdaging blijft natuurlijk staan tot ik hem wel gelopen heb. Misschien nog wel voor mijn operatie. Komende weken heerlijk blijven relaxen en lopen al geen hele lange afstanden meer. Nou je een paar dan hahaha

11 maart

Een dag verder en een nachtje geslapen. De eigenlijke teleurstelling achteraf blij met de 24km. Niet verwachte afstand, weet denk wel waardoor het kwam. Beetje te warm aangekleed en mijn buidel te zwaar. Hartslag te hoog. Dus niet oké na een peptalk besloten om volgende week zaterdag een poging om de 30km te lopen en de week erop nog 25km. Ik heb vanaf vandaag nog een maand dus het is nog mogelijk. Waarom nu dan weer wel? Ik heb nog nooit iets opgegeven en altijd doorgegaan, dus doe dat nu ook niet. Daarom kan wel ik zeggen dat trots ben waar ik nu sta en wat ik doe. Omgaan met teleurstellingen en omzetten naar positieve mogelijkheden. Maar wat wil je, over zeven weken is het al zover. Hoeveel positiviteit wil je nog meer hebben.

Over vier weken dus de marathon van Rotterdam en drie weken later ben ik vrij tot de operatie. Dat moet toch wel genoeg zijn om te herstellen. 27 april zal mijn laatste werkdag zijn. Dan relaxed alles klaar maken voor als ik terug kom.

Liefs Vicky 👄👄👄