Gelukkig gaan de dagen doordeweeks snel omdat er werk genoeg is. En in het weekend dan rustig aan, huisje op orde houden, boodschappen doen en zo. je gaat ook nadenken van, wat je nog te doen heb als je transitie in gaat. dingen die je nog moet doen. ben een lijstje maken om niks te hoeven te vergeten. want dat kan zomaar. tussendoor ook nog rommelen met mijn thuisnetwerk, maar dat lukt niet zo... nieuwe provider en tja ook weer even zoeken. dan kan ik overal bij mijn foto's en documenten. als ik ergens een bloedhekel aan heb is dat het me niet lukt..... dan heb ik de nijging om al mijn digitale troep eruit te smijten. nou dan komt het ÊÊn na het ander op je pad en je gedachten nemen de overhand en dan wordt ik nu gewoon echt boos. dan moet het er gewoon uit. het beste helpt dan voor mij om te gaan hardlopen. ik kan nu gewoon onredelijk worden en dan mensen kwetsen met alles wat ik dan zeg en daar pas ik voor. Ik doe dat wel bij mijn psycholoog. dus vanmiddag dus uit frustratie en boosheid mijn spullen gepakt en gaan hardlopen. door mijn boosheid en omdat ik zo gefrustreerd was, had ik niet eens het idee dat ik al verder liep dan normaal gesproken. normaal keer ik als ik de tien km loop bij de broekenboerderij bij mij in de buurt weer terug naar huis. nu was ik al bij live-fit en ohja nu maar weer eens terug. op de terugweg nog steeds boos, waarom heb ik in godsnaam alles verzwegen en waarom heb ik nooit gezegd wat ik voel en wie ik ben. Jezus wat had er dan allemaal gebeurt, wat voor leven had ik dan gehad? ja dat ga ik nooit weten dus... ik leef in het nu en richting een toekomst die ik nu zelf kan invullen met de ervaring die ik nu heb. ik kan de vrienden kiezen die ik in mijn leven wil. uiteraard had het vroeger ook gekund, maar toen was ik niet wie ik nu ben. ik dwaal af, dus op het hele stuk kom je ook mensen tegen en kijken je aan. bij elke persoon die ik zag dacht ik, als je wat zegt dan krijg je de wind van voren. niet redelijk van mij en ze kunnen er niks aan doen. gelukkig niet gebeurd. bij de 8km lukte het me om afstand van mijn gedachten te doen en liep een stuk rustiger en makkelijker. zelfs op de laatste 500 meter aan kunnen zetten naar 12km/h, heerlijk hoor. dat laatste stuk kon ik mijn frustratie eruit persen. thuisgekomen even strekken en zo. douchen,scheerschuim en mesje mee. hihihi
Heb het eten opgezet en op de bank de rest van de avond.
Wat we verder de week gaan doen? we zien wel... in ieder geval niet meer zolang wachten om te gaan hardlopen. dat heb ik echt nodig, ook wel om op conditie te blijven, maar ook heerlijk mijn hoofd leeg te houden. gelukkig ben ik ook aan het schrijven, dus dat lukt ook.
Zo zie je maar, ook ik heb mindere dagen.
Liefs Vicky đđđ
Geen opmerkingen:
Een reactie posten